Departament Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych (1926-1929), zwierzchnia władza polskiego lotnictwa wojskowego.
Departament Lotnictwa wykształcił się z Departamentu IV Żeglugi Powietrznej w maju 1926 roku. Przez cały okres istnienia tej komórki na jej czele stał płk dypl. Ludomił Rayski. W Departamencie były trzy wydziały: I Ogólny (zajmujący się między innymi sprawami personalnymi), II Administracyjny i III Zaopatrzenia Technicznego. Istniejący do tej pory w ramach Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Wydział Aeronautyki przekształcono w niewielki Samodzielny Referat Balonowy. Wzmocniono za to Referat Budowlany z Wydziału Zaopatrzenia Technicznego przekształcając go w Samodzielny Referat Lotnisk. Etat Departamentu Lotnictwa został rozbudowany, znalazło się w nim miejsce dla 50 oficerów i 20 urzędników cywilnych. Na początku 1929 roku Departament Lotnictwa został przekształcony w Departament Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Wykaz jednostek i instytucji podległych Departamentowi Lotnictwa:
- Oficerska Szkoła Lotnictwa;
- Centralna Szkoła Podoficerów Pilotów;
- Lotnicza Szkoła Strzelania i Bombardowania;
- Centralna Szkoła Mechaników Lotniczych;
- Instytut Badań Technicznych Lotnictwa;
- Instytut Badań Lotniczo-Lekarskich (Centrum Badań Lotniczo-Lekarskich);
- kompania służby meteorologicznej.
Bibliografia
Mordawski Hubert, Polskie lotnictwo wojskowe 1920-1939. Od tryumfu do tragedii, Wrocław 2011.
Pawlak Jerzy, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
Mariusz Niestrawski