infolotnicze.pl

6. Pułk Lotniczy

6. Pułk Lotniczy (1925-1939), jednostka Wojsk Lotniczych Wojska Polskiego.

Pułk został zorganizowany w pierwszej połowie 1925 roku na lotnisku Lewandówka pod Lwowem. Na czele 6. Pułku Lotniczego postawiono ppłk. pil. Camillo Periniego. Według planów Ministerstwa Spraw Wojskowych w pułku miały się znaleźć trzy dywizjony lotnicze, jednakże problemy z infrastrukturą lotniskową, kadrą i personelem uniemożliwiły realizację tych zamierzeń. Ograniczono się więc do dwóch dywizjonów lotniczych. I. dywizjon lotniczy (dowodził mjr pil. Waldemar Narkiewicz) został zorganizowany na lotnisku mokotowskim w Warszawie w oparciu o sprzęt i personel 1. Pułku Lotniczego. II. dywizjon lotniczy dowodzony był przez mjr. obs. Karola Frisera. II. dyon utworzono z nadwyżek personalnych 3. i 4. Pułków Lotniczych. W skład I. dyonu wchodziły 61. i 62. eskadry lotnicze, a w skład II. – 63. i 64. eskadry lotnicze.

W drugiej połowie 1928 roku w pułku został zorganizowany dywizjon szkolny, a w sierpniu następnego roku we Lwowie powstała eskadra towarzysząca, która otrzymała numer 63. (tym samym 63. eskadra liniowa stałą się 65. eskadrą liniową). Jesienią 1929 roku 6. Pułk Lotniczy przeniósł się na nowoczesne lotnisko w Skniłowie. W marcu 1933 roku w pułku powstało stanowisko komendanta Bazy Lotniczej, które objął mjr pil. Wiktor Pniewski. W październiku kolejnego roku zorganizowana została kolejna eskadra towarzysząca (66.). Dalsze zwiększenie liczebności eskadr nastąpiło pod koniec 1937 roku. We Lwowie powstał wtedy dywizjon myśliwski (161. i 162. eskadry myśliwskie) oraz IV. dywizjon towarzyszący (63., 66. i świeżo utworzona 69. eskadry towarzyszące). Dywizjon myśliwski objął mjr pil. Stanisław Morawski, a dywizjon towarzyszący – mjr pil. Kazimierz Wianecki. W końcu 1938 roku klucz samolotów myśliwskich III. dywizjonu myśliwskiego został odesłany w skład Eskadry Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie zabezpieczał z powietrza prowadzenie robót fortyfikacyjnych na wschodniej granicy.

W marcu 1939 roku rozformowany został I. dywizjon lotniczy. Personel 61. i 62. eskadr zasilił inne oddziały pułku. II. dywizjon lotniczy natomiast został przemianowany na II./6. dywizjon bombowy lekki. W czasie mobilizacji sierpniowej pułk rozformowano, a poszczególne eskadry przydzielono do Armii „Łódź” (161. i 162. eskadry myśliwskie oraz 63. i 66. eskadry towarzyszące przemianowane na „obserwacyjne”), a także Brygady Bombowej (64. i 65. eskadry bombowe). Rozformowano przy okazji 69. eskadrę towarzyszącą, która nie była objęta planem mobilizacyjnym.

6. Pułk Lotniczy – dowódcy

6. Pułk Lotniczy – struktura organizacyjna w 1925 roku (po zorganizowaniu pułku):

I. dywizjon lotniczy

  • 61. eskadra lotnicza
  • 62. eskadra lotnicza

II. dywizjon lotniczy

  • 63. eskadra lotnicza
  • 64. eskadra lotnicza

6. Pułk Lotniczy – struktura organizacyjna w 1939 roku (przed mobilizacją sierpniową):

II. dywizjon bombowy lekki

  • 64. eskadra bombowa
  • 65. eskadra bombowa

III. dywizjon myśliwski

  • 161. eskadra myśliwska
  • 162. eskadra myśliwska

IV. dywizjon towarzyszący

  • 63. eskadra towarzysząca
  • 66. eskadra towarzysząca
  • 69. eskadra towarzysząca

Bibliografia:
Pawlak Jerzy, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
Pawlak Jerzy, Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939, Warszawa 1982.

Zdjęcie:6. Pułk Lotniczy 1932, Ku czci poległych lotników. Księga Pamiątkowa, Warszawa 1933, via Wikimedia Commons

Mariusz Niestrawski

Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl

Więcej informacji na stronie głównej Milipedii


Opublikowano

w

przez