P.11a – pierwsza wersja seryjna samolotu myśliwskiego P.11 produkowana dla Polski.
P.11a był myśliwskim jednomiejscowym górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji całkowicie metalowej. Dwułopatowe śmigło napędzał silnik gwiazdowy Bristol Mercury IV S2 o mocy 365/380 kW (497/517KM). Maszyna uzbrojona była w dwa zsynchronizowane za pomocą urządzenia wz. JS-2 karabiny maszynowe Vickers wz. E kalibru 7,92 mm z zapasem amunicji 500 pocisków na km umieszczone w bokach kadłuba (W pewnej liczbie samolotów Vickersy wymieniono na km wz. 33. W sumie wyprodukowano 50 maszyn tego typu.
Wzorcem dla maszyn tej wersji był prototypowy P.11/III. Samolot konstrukcyjnie był dość zbliżony do samolotów P.7, uwzględniał jednak szereg doświadczeń z ich użytkowania. P.11a napędzany był silnikiem gwiazdowym Bristol Mercury IV S2 o mocy 365/380 kW (497/517KM). P.11a skierowane zostały do produkcji seryjnej w zakładach PZL dopiero po zakończeniu produkcji P.11b dla Rumunii. W związku z niewiele lepszymi osiągami względem P.7a zamówienie lotnictwa wojskowego ograniczyło się do 50 maszyn. Produkcja odbywała się w zakładach PZL po zakończeniu realizacji zamówienia na P.11b dla Rumunii i zakończyła się pod koniec 1934 roku. P.11a do jednostek trafiły na początku 1935 roku. Otrzymały je przede wszystkim eskadry 1. Pułku Lotniczego, później także po kilka sztuk 2. i 3. Pułku. P.11a był myśliwcem przejściowym między P.7a i P.11c. Kilkanaście maszyn tego typu broniły polskiego nieba podczas kampanii polskiej 1939 roku. Jeden P.11a przeleciał na Węgry i był wykorzystywany w tamtejszym lotnictwie.
Dane techniczne
| rozpiętość | 10,72 m |
| długość | 7,25 m |
| wysokość | 2,69 m |
| Powierzchnia nośna | 17,9 m2 |
| Masa własna | 1116 kg |
| Masa całkowita | 1580 kg |
| Prędkość maks na wysokości 0 m | 278 km/h |
| Prędkość maksymalna na wys. 5000 m | 343 km/h |
| Prędkość minimalna | 110 km/h |
| Pułap | 7500-8000 m |
| Zasięg maks | 435-480 km |
| Rozbieg | 99 m |
| Dobieg | 343 m |
Jednostki w których używano samolotów P.11a stan na 1.09.1939
Brygada Pościgowa – w sumie 13 sztuk
- 112. Eskadra Myśliwska – 4 sztuki
- 113. Eskadra Myśliwska – 5 sztuk
- 114. Eskadra Myśliwska – 4 sztuki
III/5. Dywizjon Myśliwski
- 152. Eskadra Myśliwska – 1 sztuka
III/6. Dywizjon Myśliwski
- 162. Eskadra Myśliwska – 2 sztuki
Bibliografia
Morgała Andrzej, Samoloty Wojskowe w Polsce 1924-1939, Warszawa 2003.
Cieślak Krzysztof, Gawrych Wojciech, Glass Andrzej, Samoloty myśliwskie września 1939, Warszawa 1987.
Cynk Jerzy, Wrzesień 1939, Siły Lotnicze Polski i Niemiec, Warszawa 1989.
Wojciech Sługocki
|
Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl |