Francuskie Siły Powietrzne – Armee de l’Air

Oficjalna data utworzenia Armee de l’Air to 1 kwietnia 1933 roku.

Początki sięgają jeszcze wcześniej, bo roku 1911. Lotnictwo francuskie zapisało piękna kartę historii, zarówno podczas pierwszej jak i drugiej wojny światowej, a także podczas walk w Indochinach w latach pięćdziesiątych XX wieku.  Także dzisiaj jest to potężna siła, której park sprzętowy opiera się głównie na rodzimych konstrukcjach.

Francuskie Siły Powietrzne opierają swoje działania o 6 cech: szybkość działania, mobilność; precyzja; wszechstronność; duży zasięg działania oraz manifestacja siły.

Organizacja Armee de l’Air opiera się na następujących składnikach:

• CEMAA (le chef d’etat-major de l’armee de l’air) – dowódca sił powietrznych, obecnie od 2009 roku jest nim generał Jean-Paul Palomeros (stan na luty 2012)
• CFA (Le commandement des forces aeriennes) – dowództwo sił powietrznych, dzielące się na 4 brygady
• BAAC (Le brigade aerienne de l’aviation de chasse) – brygada lotnictwa myśliwskiego, zadania – obrona przestrzeni powietrznej, atakowanie celów naziemnych i rozpoznanie
• BAAP (Le brigade aerienne d’appui et de projection) – brygada wsparcia i łączności
• BACE (Le brigade aerienne de controle de l’espace) – brygada kontroli przestrzeni powietrznej
• BAFSI (Le brigade aerienne des forces desecurite et d’intervention) – brygada ochrony i interwencji
• CDAOA (Le commandement de la defense aerienne et des operations aeriennes) – dowództwo obrony powietrznej i operacji lotniczych
• CFAS (Le commandement des forces aeriennes strategiques) – dowództwo strategicznych sił powietrznych, odpowiedzialne za nadzorowanie jednostek uzbrojonych w broń nuklearną
• CSFA (Le commandement du soutien des forces aeriennes) – dowództwo odpowiedzialne za zaopatrzenie, logistykę, systemy informacyjne i komunikacyjne oraz infrastrukturę
• DRHAA (La direction des ressources humainesde l’armee de l’air – komórka odpowiedzialna za rekrutację, formowanie i administrowanie personelem sił powietrznych.

Działanie Francuskich Sił Powietrznych opiera się o kilka ważnych koncepcji. Dowództwo zdaje sobie sprawę z tego, że nowe zagrożenia i wyzwania, coraz wyraźniej pojawiające się obecnie, czyli zagrożenie terrorystyczne i często brak możliwości jednoznacznego zidentyfikowania wroga. W związku z tym w 2003 roku powstało Centrum Obserwacji Satelitarnych (CMOS – centre militaire d’observation par satelittes) korzystające w swojej pracy z satelitów Helios 1A i2A. Szeroko wykorzystywane są także statki bezzałogowe. Ważnym aspektem strategii Armee de l’Air jest zapobieganie potencjalnym zagrożeniom poprzez rozpoznawanie niebezpieczeństw oraz monitorowanie regionów potencjalnie niebezpiecznych. Doktryna powstrzymywania opiera się o posiadany od 1964 roku potencjał nuklearny. Każdy potencjalny przeciwnik musi się liczyć z użyciem broni nuklearnej, co skutecznie powstrzymuje go od działań agresywnych wobec Francji. Broń jądrowa jest między innymi na wyposażeniu eskadry 1/91 „Gascogne” latającej na myśliwcach Rafale. Kolejnym filarem działań lotnictwa francuskiego jest ochrona. Głównie chodzi o ochronę przestrzeni powietrznej Francji. Lotnictwo jest przygotowane na zagrożenia terrorystyczne, ataki teleinformatyczne czy katastrofy naturalne na terytorium Francji. Ważną częścią działalności lotnictwa francuskiego są misje zagraniczne, jak choćby niedawna misja w ramach NATO w Libii.

Według stanu na dzień 1 stycznia 2011 w lotnictwie francuskim służyło 51 500 żołnierzy oraz 7400 cywilów. Daje to łącznie 14,7% całych sił zbrojnych Francji. Według planów, w 2015 roku w lotnictwie będzie służyło 50 000 osób (44 000 wojskowych).

Wyposażenie:

• myśliwce: Rafale; Mirage 2000-5, Mirage 2000 C, Mirage 2000 B, Mirage 2000 D, Mirage 2000 N, Mirage F1 CR, Mirage F1 CT;
• samoloty AWACS i do tankowania w powietrzu: E3-F SDCA, C-135 FR, Airbus A340 TLRA, Airbus A310;
• transportowe: C-130 Hercules, C-160 Transall, Casa CN235/200, Falcon, TBM 700;
• śmigłowce: EC 725 Caracal, Puma SA330, Super Puma, Fennec AS 555 AN;
• UAV: Harfang;
• szkolne: Alphajet, Xingu EMB 121, Epsilon, Grob 120.

Źródło: www.defense.gouv.fr

Zdjęcie: Armee de l’Air