Lotnictwo Morskie

Lotnictwo Morskie (1921-1923), określenie morskich sił lotniczych II Rzeczypospolitej.

Lotnictwo Morskie powstało z połączenia Bazy Lotnictwa Morskiego i Morskiej Szkoły Pilotów. Miało to miejsce w listopadzie 1921 roku (według innych relacji w 1922 r.). Pierwszym dowódcą Lotnictwa Morskiego był kmdr. ppor. pil. Wiktoryn Kaczyński. Podlegał on Dowództwu Marynarki Wojennej. Początkowo w skład Lotnictwa Morskiego wchodziła morska eskadra obserwacyjna oraz lotniczy pluton treningowy. Na wyposażeniu tych oddziałów znajdowało się zaledwie kilka mocno wyeksploatowanych wodnosamolotów. Nie najlepiej kształtowała się też kwestia personelu latającego. By zażegnać kryzys sprzętowo-personalny Ministerstwo Spraw Wojskowych postanowiło wyłączyć Lotnictwo Morskie spod kompetencji Marynarki Wojennej i podporządkować je Departamentowi IV Żeglugi Powietrznej. Ostatecznie w połowie maja 1922 roku polskie morskie siły powietrzne włączono do 2. Pułku Lotniczego jako Detaszowany Dywizjon Lotniczo-Zwiadowczy. Mieszczący się w Krakowie 2. Pułk Lotniczy był wtedy najdalej od Bałtyku położonym polskim pułkiem lotniczym. 15 sierpnia 1922 roku w Pucku doszło do tragicznego wypadku, w którym zginęło kilkanaście osób, a kilkadziesiąt zostało rannych. Dowodzącego kmdr. Kaczyńskiego oskarżono o zaniedbania i usunięto ze stanowiska. Nowym dowódcą Lotnictwa Morskiego mianowano kpt. pil. Władysława Iwaszkiewicza. 16 marca 1923 roku Lotnictwo Morskie przemianowano na Morski Dywizjon Lotniczy.

Dowódcy Lotnictwa Morskiego:

• kmdr. ppor. pil. Wiktoryn Kaczyński (listopad 1921-lato 1922);

• kpt. pil. Wacław Iwaszkiewicz (lato 1922-marzec 1923).

Lotnictwo Morskie – struktura organizacyjna jesienią 1923 roku:

• morska eskadra obserwacyjna;

• lotniczy pluton treningowy;

• baza Lotnictwa Morskiego;

• warsztaty parku lotniczego.

Bibliografia:
Olejko Andrzej, Lotnictwo morskie II Rzeczypospolitej, Warszawa 2010.
Pawlak Jerzy, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.

Mariusz Niestrawski