infolotnicze.pl

Karabin maszynowy wz. 36

Karabin maszynowy wz. 36 był rozwinięciem km pilota wz. 33.

Doświadczenia z używania udanego km wz. 33 skłoniły do zbudowania ulepszonej wersji tej broni. Zadanie to zlecono Państwowej Fabryce Karabinów która współpracując z  Instytutem Technicznym Uzbrojenia w latach 1935-36 opracowała broń oznaczoną jako wz. 36. Nowy model posiadał większą szybkostrzelność, nieco mniejszą masę, możliwość zasilania z dwóch stron (dzięki czemu można go było używać sprzężonego po dwa) oraz inne drobne zmiany konstrukcyjne. Karabin maszynowy wz. 36 był przystosowany zarówno do używania jako stały km pilota jak i broń obserwatorów. W związku opracowaniem km wz. 37 uznano jednak, że polskie lotnictwo będzie używać km wz. 36 w nowo opracowywanych konstrukcjach (LWS-3 Mewa, PZL-38 Wilk, PZL-46 Sum, PZL-45 Sokół, PZL-48 Lampart, PZL-50 Jastrząb) tylko w wersji stałej. Wariant ruchomy został jednak wyprodukowany dla Bułgarii i był używany w samolotach PZL-43 i PZL-43A.

Karabin maszynowy wz. 36 konstrukcyjnie był bardzo zbliżony do km wz. 33. Działał on na zasadzie krótkiego odrzutu lufy z zamkiem ryglowanym klinowo. W wariancie stałym karabin mógł być zasilany zarówno z lewej jak i prawej strony przy pomocy taśm ogniwkowych na 100 nabojów.

Kaliber 7,92 mm
Szybkostrzelność teoretyczna 1200 strzałów/min

Karabin maszynowy wz. 36 używano na następujących typach samolotów:

  • PZL-43
  • LWS-3 Mewa
  • PZL-38 Wilk
  • PZL-45 Sokół
  • PZL-46 Sum
  • PZL-48 Lampart
  • PZL-50 Jastrząb

Bibliografia

Konstankiewicz Andrzej, Broń strzelecka Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1986.
Popiel Adam, Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918-1939, Warszawa 1991.

Wojciech Sługocki

Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl

 Więcej informacji na stronie głównej Milipedii