PZL P.11b

PZL P.11b – wersja samolotu P.11 produkowana na eksport do Rumunii przez Państwowe Zakłady Lotnicze.

P.11b był myśliwskim jednomiejscowym górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji całkowicie metalowej. Dwułopatowe śmigło napędzał silnik gwiazdowy Gnôme-Rhône 9 Krsd o mocy 368/405 kW (500/515KM). Maszyna uzbrojona była w dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe kalibru 7,92 mm z zapasem amunicji 500 pocisków na km umieszczone w bokach kadłuba.

Wzorcem tego wariantu był prototyp P.11/IV. Zamówienie na 50 samolotów P.11b Rumuni złożyli w kwietniu 1933 roku. Cenę jednego płatowca ustalono na 87015 złotych, z kolei licencję na dalszą produkcję udostępniono bezpłatnie. Maszyny zostały dostarczone zamawiającemu do końca 1933 roku. Podzielono je na dwie partie – pierwsza w ilości 20 sztuk posiadała wąski pierścień Townenda, kolejne 29 posiadało osłonę o długiej cięciwie, wszystkie samoloty wyposażono w silnik Gnôme-Rhône 9 Krsd o mocy 368/405 kW (500/515KM). Odbiór jakościowy wyprodukowanych maszyn odbywał się w Warszawie. W Rumunii samoloty były montowane przez ekipę PZL i oblatywane przez Bolesława Orlińskiego. W sumie w Polsce wyprodukowano 49 maszyn P.11b. Pięćdziesiątym otrzymanym przez Rumunów samolotem był prototyp P.11/V będący wzorcem dla późniejszych maszyn P.11f. W roku 1939 w związku ze zużyciem i zagarnięciem ewakuowanych z Polski samolotów P.11a i P.11c maszyny te zostały wycofane do szkolenia.

Dane techniczne

Jednostki w których używano P.11b

• 49. eskadra myśliwska (rumuńska)

• 50. eskadra myśliwska (rumuńska)

Bibliografia
Cieślak Krzysztof, Gawrych Wojciech, Glass Andrzej, Samoloty myśliwskie września 1939, Warszawa 1987.
Cynk Jerzy, Wrzesień 1939, Siły Lotnicze Polski i Niemiec, Warszawa 1989.
Glass A., Kopański T., Makowski T., Monografie Lotnicze. PZL P.11 cz I, Warszawa 1997.
Morgała Andrzej, Samoloty Wojskowe w Polsce 1924-1939, Warszawa 2003.

Wojciech Sługocki