85. Dywizjon Myśliwski RAF (No. 85 Squadron RAF) – okres międzywojenny i II wojna światowa.
| Data powstania | 1.08.1917 |
| Lata istnienia | 1.08.1917 – 3.07.1919; 1.06.1938 – 31.10.1958; 30.11.1958 – 31.03.1963; 1.04.1963 – 19.12.1975; 19.12.1975 – 1.07.1991; 2008-2011. |
| Motto | Noctu diuque venamur |
| Oznaczenie kodowe | NO (09.1938 – 09.1939); VY (09.1939 – 04.1951) |
| 85. Dywizjon Myśliwski RAF |
85. Dywizjon Myśliwski RAF powstał w sierpniu 1917 roku, zdążył więc wziąć udział tylko w walkach ostatniego roku I wojny światowej. W listopadzie 1919 roku Dywizjon rozwiązano. Został on odtworzony dopiero latem 1938 roku poprzez renumerację 87. Dywizjonu. Początkowo wyposażony w Gladiatory po kilku miesiącach został przezbrojony w Hurricane’y. Wraz z rozpoczęciem II wojny światowej 85. Dywizjon Myśliwski RAF został przeznaczony jako część lotniczego komponentu BEF. W jego składzie brał on udział w kampanii francuskiej, a następnie ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Po reorganizacji od czerwca brał udział w obronie angielskiego nieba w trakcie Bitwy o Wielką Brytanię. W jej trakcie piloci jednostki zestrzelili 60 samolotów wroga przy stracie 12 własnych. We wrześniu 1940 roku 85. Dywizjon Myśliwski RAF został wycofany z pierwszej linii, już jednak w październiku wrócił do akcji wykonując nocne patrole myśliwskie. Póki jednak jednostka wyposażona była w Hurricane’y które nie posiadały radaru nie miała ona większych szans na sukces. Dopiero od początku 1941 roku gdy do Dywizjonu trafiły Defiant-y i Havoc-i nocne misje zyskały większe szanse powodzenia. Od sierpnia 1942 roku 85. Dywizjon Myśliwski RAF zaczęto wyposażać w nowe maszyny Mosquito. Od wiosny kolejnego roku jednostka rozpoczęła więc loty intruderskie nad Francją które trwały przez rok do maja 1944 roku. Od tego czasu 85. Dywizjon Myśliwski RAF wszedł w skład No. 100 Group w której pozostał do końca wojny. Przez ten czas wspierał on nocne wyprawy bombowe, prowadził działania intruderskie nad terytorium Niemiec czy też zwalczał nocne myśliwce przeciwnika oraz latające bomby V-1. Po zakończeniu działań wojennych pozostał on w czynnej służbie do 1958 roku. |
| Sławni piloci 85. Dywizjonu | Bransome Burbridge – (21 zestrzeleń pewnych, 2 prawdopodobne, 1 uszkodzony plus 3 zniszczone V1). A. J. Owen – (15 zestrzeleń pewnych, 1 prawdopodobne, 3 uszkodzone samoloty wroga plus 1 zniszczony V1). J. Cunningham (20 zestrzeleń pewnych, 3 prawdopodobne, 7 uszkodzonych). E. D. Crew (12 zestrzeleń pewnych, 1 zespołowe, 5 uszkodzonych plus 21 zniszczonych V1). |
| Używane samoloty (1938-1945) | Gloster Gladiator I (06.1938 – 09.1938); Hawker Hurricane I (09.1938 – 07.1941); Boulton Paul Defiant I (01.1941 – 02.1941); Douglas Havoc I i II (02.1941 – 09.1942); de Havilland Mosquito II (08.1942 – 07.1943); Mosquito XII (03.1943 – 11.1944); Mosquito XIII (10.1943 – 05.1944); Mosquito XV (03.1943 – 08.1943); Mosquito XVII (11.1943 – 05.1944); Mosquito 30 (11.1944 – 04.1946). |
Bibliografia:
Delve K., Fighter Command 1936-1968. An Operational & Historical Record, Barnsley 2007.
Halley J., The Squadrons of the Royal Air Forces & Commonwealth 1918-1988, Tonbridge 1988.
Spick M., Asy myśliwskie Aliantów, Warszawa 2006.
Thomas A., Mosquito Aces of World War 2, Oxford 2005.
Wojciech Sługocki
|
Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl |