Oeffag C.II (Oeffag seria 52) był austro-węgierskim samolotem rozpoznawczym wykorzystywanym w latach pierwszej wojny światowej.
Był to dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej. Zastosowano w nim dwudźwigarowe skrzydła pokryte płótnem, podczas gdy kadłub pokryty był sklejką. Cechą charakterystyczną tego samolotu była wspólna (dla pilota i obserwatora) kabina. W pierwszych modelach napęd stanowił 160-konny silnik Austro-Daimler Ba.17000, natomiast późniejsze egzemplarze były napędzane 185-konnym silnikiem Austro-Daimler Ba.18000. Samolot był standardowo uzbrojony w jeden karabin maszynowy obserwatora – Schwarzlose M.07/12 (kaliber 8 mm). Samolot zabierał też cztery bomby o wadze 10 kg każda, które były wyrzucane ręcznie przez obserwatora. Mógł zostać ponadto wyposażony w radiostację nadawczą Telefunken, bądź AS-35 do jednostronnej łączności z ziemią.
Pierwszy Oeffag C.II został zbudowany w 1916 roku w zakładach Oesterreichische Flugzeugfabrik A. G. w Wiedniu. Choć lotnicy uważali tę maszynę za lepszą od Brandenburga C.I, to Oeffag C.II został zbudowany w liczbie zaledwie 64 egzemplarzy. Lotnicy austro-węgierscy używali tych samolotów głównie na froncie wschodnim.
Po odrodzeniu się państwa polskiego 15 Oeffagów C.II znalazło się w rękach polskich żołnierzy. Osiem maszyn Polacy przejęli na lotnisku Rakowice pod Krakowem, sześć następnych na lotnisku Lewandówka pod Lwowem, a jedną na lotnisku mokotowskim w Warszawie. Według jednej z wersji to właśnie na Oeffagu C.II por. pil. Stefan Bastyr i por. obs. Janusz de Beaurain wykonali pierwszy lot bojowy w historii polskiego lotnictwa. Oeffagi C.II były używane w wojnie polsko-ukraińskiej, konflikcie polsko-czeskim o Śląsk Cieszyński i wojnie polsko-bolszewickiej. Zostały rozdysponowane pomiędzy krakowską I. Niższą Szkołę Pilotów oraz wszystkie eskadry zorganizowane w Galicji: 1., 2., 3. eskadry bojowe (późniejsze 5., 6. i 7. eskadry lotnicze), 9. eskadrę lotniczą i 12. eskadrę lotniczą (nie osiągnęła sprawności bojowej, jej numer przejęła później 1. wielkopolska eskadra lotnicza).
Dane taktyczno-techniczne samolotu Oeffag C.II
Rozpiętość | 12,71 m |
Długość | 8,40 m |
Wysokość | 3,27 m |
Powierzchnia nośna | 38,0 m2 |
Masa całkowita | 1205 kg |
Prędkość maksymalna | 140 km/h |
Czas wznoszenia na 1000 m | 6 min 19 s |
Pułap praktyczny | 3200 m |
Zasięg | 400 km |
Bibliografia
Chołoniewski Krzysztof, Bączkowski Wiesław, Samoloty wojskowe obcych konstrukcji, seria Barwa w lotnictwie polskim, tomik 2, Warszawa 1987.
Glass Andrzej, Oeffag C-II, [w:] „Skrzydlata Polska”, r. 1973, nr 3 (1124), s. 15.
Morgała Andrzej, Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924, Warszawa 1997.
Sankowski Wojciech, Oeffag C.II, [w:] „Lotnictwo z Szachownicą”, r. 2004, nr 4 (11), s. 32-35.
Zdjęcie: Wikimedia Commons
Mariusz Niestrawski
Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl |