Koziełło Konstanty

Konstanty Koziełło (1895-1926), major obserwator Wojska Polskiego.

Urodził się 16 sierpnia 1895 roku w Hiniówce (ziemia wileńska). Był absolwentem Korpusu Kadetów w Połocku. 1 listopada 1915 roku rozpoczął służbę w armii rosyjskiej. Ukończył Michajłowską Szkołę Artylerii i otrzymał stopień chorążego. Służył w 3. baterii 37. moździerzowego dywizjonu artylerii. W styczniu 1917 roku awansowano go na podporucznika. Ostatniego dnia 1918 roku zgłosił się do Wojska Polskiego otrzymując przydział do 5. baterii 8. pułku artylerii polowej. Był młodszym oficerem baterii, starszym oficerem baterii, a 25 kwietnia 1919 roku został postawiony na czele 5. baterii. W sierpniu 1919 roku przeniesiono go do 7. pułku artylerii polowej, a 10 października zgłosił się do lotnictwa. 10 marca 1920 roku ukończył II kurs Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych i otrzymał skierowanie do walczącej przeciw bolszewikom 14. eskadry wywiadowczej. Od 28 kwietnia służył w 10. eskadrze wywiadowczej. Szczególnie odznaczył się w misjach łączności z oddziałami operującymi na tyłach Armii Czerwonej. Po wojnie polsko-bolszewickiej trafił do 12. eskadry wywiadowczej wchodzącej w skład 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. W 1922 roku awansowano go na kapitana, 26 lipca tego roku otrzymał funkcję oficera taktycznego macierzystego pułku. W październiku 1923 roku oddelegowano go na kurs doszkalający w Szkole Podchorążych Piechoty. Po 5 miesiącach powrócił do jednostki i 19 marca objął komendę nad pułkową szkołą podoficerską. Od 2 maja 1924 roku był dowódcą 12. eskadry i ponownie oficerem taktycznym 1. Pułku Lotniczego. We wrześniu 1925 roku rozpoczął kurs doszkalający w Rembertowie, a po jego zakończeniu objął stanowisko oficera wyszkolenia pułku. 3 maja 1926 roku awansowano go na majora. W trakcie zamachu majowego wykonywał zadania w powietrzu na korzyść wojsk rządowych. Zginął 14 maja 1926 roku trafiony pociskiem karabinowym broniąc obszar lotniska mokotowskiego przed żołnierzami marsz. Józefa Piłsudskiego.

Konstanty Koziełło był zasłużonym obserwatorem lotniczym Wojska Polskiego. Zanim wstąpił w szeregi lotnictwa służył w artylerii rosyjskiej, a później polskiej. Został wyszkolony na obserwatora już w niepodległej Polsce, lecz zdążył odznaczyć się w trakcie wojny polsko-bolszewickiej. Po wojnie otrzymał przydział do wzorowego 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. Do śmierci nie dowodził na szczeblu dywizjonu, ani wyższym, lecz znaczna ilość kursów, które kończył i stanowisk, które łączył z dowodzeniem eskadrą wskazują, że Wojsko Polskie wiązało przyszłość z młodym oficerem. Kariera Konstantego Koziełło rozwijała się więc dość szybko. W maju 1926 roku została jednak brutalnie przerwana czyniąc z obserwatora najstarszego stopniem lotnika poległego w bratobójczych walkach.

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 155;

• Polowa Odznaka Obserwatora.

Awanse

• Chorąży (1915/1916);

• Podporucznik (styczeń 1917);

• Porucznik (około 1920);

• Kapitan (1922);

• Major (3 maja 1926).

Jednostki w których służył Konstanty Koziełło i stanowiska, które pełnił

• 3 bateria 37. moździerzowego dywizjonu artylerii (Imperium Rosyjskie);

• 8. pułk artylerii polowej – młodszy oficer 5. baterii, starszy oficer 5. baterii, dowódca 5. baterii.

• 14. eskadra wywiadowcza;

• 10. eskadra wywiadowcza;

• 1. Pułk Lotniczy – dowódca 12. eskadry wywiadowczej, oficer taktyczny pułku, komendant pułkowej szkoły podoficerskiej, oficer wyszkolenia pułku;

Bibliografia
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
Niestrawski Mariusz, Lotnictwo w zamachu majowym 12-15 maja 1926, [w:] „Aeroplan”, nr 2, r. 2012, s. 4-9.
Wyszukiwarka poległych lotników, hasło: Koziełło Konstanty, dostępne na stronie internetowej: http://niebieskaeskadra.pl/?control=8&id=4054; [dostęp: 2013-10-01, godz. 10.04].
Zieliński Józef, Lotnicy Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, Warszawa-Toruń 2005.

Zdjęcie: Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933, 344.

Mariusz Niestrawski