64. Dywizjon Myśliwski RAF

64. Dywizjon Myśliwski RAF (No. 64 Squadron RAF) – okres międzywojenny i II wojna światowa.

Data powstania 1.08.1916
Lata istnienia 1.08.1916 – 31.12.1919; 10.03.1936 – 16.06.1967; 16.05.1968 – 31.01.1991.
Motto Tenax propositi
Oznaczenie kodowe XQ (02.1939 – 09.1939); SH (09.1939 – 04.1951)
64. Dywizjon Myśliwski RAF
 64. Dywizjon Myśliwski RAF powstał z pierwszym dniem sierpnia 1916 roku. Na front zachodni I wojny światowej trafił on w październiku 1917 roku i pozostał na nim do końca konfliktu. Po jego zakończeniu rozwiązano go wraz z końcem 1919 roku. 64. Dywizjon Myśliwski RAF ponownie powołano do życia w marcu 1936 roku. Oficjalnym miejscem utworzenia jednostki była baza w Henlow, jednak faktycznie Dywizjon sformowano w Heliopolis na terenie Egiptu. Wyposażony w samoloty Demon prowadził on akcje przeciwko włoskim lotniskom w trakcie wojny abisyńskiej. W sierpniu 1936 roku 64. Dywizjon Myśliwski RAF został przeniesiony do Anglii gdzie wszedł w skład obrony powietrznej Londynu. Z końcem 1938 roku jednostkę wyposażono w dwusilnikowe Blenheim’y, które pozostały na wyposażeniu Dywizjonu do wiosny 1940 roku. W tym czasie 64. Dywizjon Myśliwskie RAF wykonywał misje patrolowe nad wschodnim wybrzeżem, oraz osłaniał Home Fleet. Później mając na wyposażeniu już Spitfire’y Dywizjon brał udział w osłanianiu ewakuacji z Dunkierki i w Bitwie o Wielką Brytanię. W trakcie tej ostatniej piloci jednostki zgłosili zestrzelenie 39 niemieckich samolotów przy stracie 13 własnych. Od maja 1941 roku 64. Dywizjon Myśliwski RAF wycofano do Szkocji gdzie prowadził on działania patrolowe. Nad Kanał wrócił on w listopadzie 1941 roku i pozostał nad nim do wiosny 1943 roku. W tym czasie Dywizjon wykonywał głównie zadania wymiatające nad północnym wybrzeżem Francji. Od marca do sierpnia 1943 roku jednostka znów przebywała na północy Wysp Brytyjskich. Po powrocie na południe 64. Dywizjon Myśliwski RAF wrócił także do działań ofensywnych na drugą stronę Kanału Angielskiego. Od czerwca 1944 Dywizjon wycofano do Kornwalii skąd od sierpnia rozpoczął on dalekodystansowe misje eskortowe wypraw bombowych. W listopadzie tego roku jednostkę przezbrojono w amerykańskie Mustangi, na nich też jej piloci latali do końca wojny w osłonie dziennych wypraw bombowych.
Sławni piloci 64. Dywizjonu Colin Gray – (27 samolotów zestrzelonych indywidualnie, 2 zespołowo, 7 prawdopodobnie, a także 12 uszkodzonych)
James O’Meara – (11 samolotów zestrzelonych indywidualnie, 2 zespołowo, 1 niepotwierdzony, 4 prawdopodobne oraz 11 uszkodzonych indywidualnie i 1 zespołowo).
Używane samoloty (1936-1945) Hawker Demon (03.1936 – 12.1938); Bristol Blenheim IF (12.1938 – 04.1940); Supermarine Spitfire I (04.1940 – 02.1941); Spitfire IIA i IIB (02.1941 – 11.1941); Spitfire VB (11.1941 – 07.1942); Spitfire VB i VC (03.1943 – 07.1944); Spitfire IX (07.1942 – 03.1943 i 07.1944 – 11.1944); North American P-51 Mustang III (11.1944 – 05.1946).

 

Bibliografia:

Delve K., Fighter Command 1936-1968. An Operational & Historical Record, Barnsley 2007.
Halley J., The Squadrons of the Royal Air Forces & Commonwealth 1918-1988, Tonbridge 1988.
Spick M., Asy myśliwskie Aliantów, Warszawa 2006.

Zdjęcie: Spitfire’y z 601. Dywizjonu, http://www.loc.gov/pictures/resource/fsa.8e00953/ via Wikimedia Commons.

Wojciech Sługocki

Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl

Więcej informacji na stronie głównej Milipedii