Bomba burząca 300 kg PuW była najcięższą ze zdobycznych niemieckich bomb używanych w lotnictwie polskim okresu międzywojennego.
Bomba burząca 300 kg PuW opracowana została w trakcie I wojny światowej w ośrodku w Berlinie Friedenau, jej producentem była z kolei firma Prüfanstalt und Werft der Fligertruppen – stąd skrót „PuW”. Pierwsze próby z bronią tego typu przeprowadzono w 1915 roku, wejście do uzbrojenia nastąpiło z kolei rok później. PuW zastąpiły w niemieckim lotnictwie wcześniej używane bomby karbidowe. Bomby burzące 300 kg PuW trafiły do Wojska Polskiego dzięki zajęciu składów na lotnisku w Ławicy w trakcie powstania wielkopolskiego. Liczbę zdobytych egzemplarzy bomb 300 kg PuW była niewielka i wynosiła 160 sztuk. Były one używane przez polskie lotnictwo wojskowe w okresie międzywojennym.
Bomba burząca 300 kg PuW służyła do niszczenia dobrze umocnionych obiektów i schronów, a także dużych budynków przemysłowych. Konstrukcyjnie broń ta była identyczna z bombą 100 kg PuW. Korpus bomby w przedniej części był grubszy i wytłoczony ze stali dla umożliwienia penetracji celu. Dalsza jego część wykonana była ze zwiniętej stalowej blachy. Poszczególne części bomby zespolone były połączeniami gwintowanymi. Stabilność lotu zapewniał statecznik złożony z trzech skrzydełek wprowadzający bombę w ruch wirowy który był niezbędny dla odbezpieczenia zapalnika. Bomba burząca 300 kg PuW posiadała dwa zapalniki uderzeniowe – przedni oraz denny. Zapalniki działały z krótką zwłoką dla penetracji celu na zasadzie bezwładnościowej i odbezpieczały się pod działaniem siły odśrodkowej. Ładunek wybuchowy bomb tego typu stanowiła mieszanka dwunitrotoulenu oraz dwu- i czteronitronaftalenu. Bomby 300 kg PuW malowano na kolor szary.
Podstawowe dane bomby burzącej 300 kg PuW
Masa bomby | 300 kg |
Masa materiału wybuchowego | 185 kg |
Masa zapalnika przedniego | 3 kg |
Masa zapalnika przedniego | 1,75 kg |
Długość bomby | 2750 mm |
Średnica bomby | 365 mm |
Bibliografia
Fleisher W., German air-dropped weapons to 1945, Stuttgart 2003.
Thamm W., Fligerbomben, Bonn 2003.
Popiel A., Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918-1939, Warszawa 1991.
Wojciech Sługocki
Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl |