Clive Robertson Killer Caldwell (1910-1994), australijski pilot myśliwski, Group Captain Royal Air Force.
Najsłynniejszy Aussie wśród pilotów, as pustyni, Clive Caldwell urodził się 28 lipca 1910 roku w Lewisham na przedmieściach Sydney. Lataniem zajmował się już w cywilu, pilotując samoloty w lokalnym aeroklubie. Gdy wybuchła wojna, zgłosił się na służbę do sił powietrznych, jednak ze względu na wiek zdyskwalifikowano jego podanie jako potencjalnego pilota myśliwskiego. Z pomocą zaprzyjaźnionego farmaceuty, Caldwell sfałszował akt urodzenia i został przyjęty do Royal Australian Air Force. Włączony w cykl Empire Air Training Scheme, przygotowywany był do służby w każdej z formacji myśliwskich państw Commonwealthu.
W styczniu 1941 roku, świeżo upieczony Pilot Officer, przeniesiony do Europy, początkowo służył w 73. Dywizjonie Myśliwskim RAF. Szybko jednak włączony został do nowo tworzonego 250. Dywizjonu Sudan, wyposażonego w amerykańskie maszyny Curtiss P-40 Tomahawk. Jednostka z Bliskiego Wschodu przeniesiona została do Afryki Północnej, na pierwszą linię walk.
Flying Officer Clive Caldwell swoje pierwsze, aczkolwiek prawdopodobne zwycięstwo odniósł 6 czerwca 1941 r. nad włoskim Cantem Z. 1007 Alcione. Dwadzieścia dni później odnotował pierwsze pewne zestrzelenie – Messerschmitta Bf 109 E z JG 27. Wkrótce też Australijczyk zaczął pracować na swój przydomek: nie zwykł bowiem wracać do bazy choćby ze sztuką amunicji. Wykorzystywał ją co do jednego naboju, polując na cele naziemne takie, jak pojazdy, oddziały piechoty nieprzyjaciela czy baterie artylerii.
Myliłby się ten, kto powie, że Caldwell był Killerem tylko w polowaniu na przeciwnika znajdującego się na ziemi. Wyróżniał się nieustępliwością oraz nieprzeciętnymi zdolnościami pilotażowymi. Podnosił swe umiejętności strzeleckie, prowadząc ogień do cienia własnego Tomahawka. Wypracował również własny styl odejścia, uniku, polegający na odepchnięciu drążka maksymalnie do przodu i w lewo (bądź w prawo), łączonego z kopnięciem pedału steru kierunkowego. Dzięki temu myśliwiec wpadał w spiralę z ujemnym przeciążeniem, po wyjściu z której Killer wznosił się, zyskując przewagę nad wrogiem.
W czerwcu i lipcu Australijczyk strącał tak maszyny niemieckie, jak i włoskie. 29 Sierpnia, podczas pojedynku z Kette Bf 109, zestrzelił jednego z Niemców, a drugiego – asa, Wernera Schroera zmusił do ucieczki. Sam, z setką dziur po pociskach różnego kalibru, ranny, szczęśliwie doleciał do bazy. Nie było to jedyne jego zwycięstwo nad Experten Luftwaffe! Mimo, iż latał samolotem ustępującym Bf 109, zestrzelił ich w tym roku jeszcze dwóch: 23 listopada, Wolfganga Lipperta, a 24 grudnia – Erbo Grafa von Kagenecka. Wcześniej, bo 5 grudnia, podczas jednego lotu, jego ofiarą padło pięć Ju 87 Stuka. Był więc Caldwell nie tylko asem jako takim, ale też asem jednego dnia! Nic więc dziwnego, że awansował oraz odznaczony został Distinguished Flying Cross and Bar.
Z początkiem nowego roku 1942, Squadron Leader Clive Caldwell wyznaczony został na dowódcę wyposażonego w udoskonalone P-40 Kittyhawk 112. Dywizjonu Myśliwskiego RAF Shark Squadron. Przed odejściem, dowódca 250. Dywizjonu napisał o nim w raporcie: wyjątkowy pilot myśliwski, którego talenty przywódcze oraz umiejętności bojowe stoją na najwyższym poziomie. Na samodzielnym stanowisku dowódczym Killer nie próżnował, prowadząc jednostkę do kolejnych zwycięstw. Sam je odnosił, jak choćby 21 lutego, gdy strącił kolejnego asa, Hansa-Arnolda Stahlschmidta. W tym czasie w 112. Dywizjonie, pod rozkazami Australijczyka, służyli polscy piloci, którzy uhonorowali go Odznaką Pilota, a później nawet odznaczono Caldwella Krzyżem Walecznych.
23 Kwietnia 1942 r. Clive Caldwell odniósł 22., ostatnie ze swoich zwycięstw na pustyni. Wrócił do Australii, by w barwach RAAF walczyć z Japończykami. Tamże objął dowództwo nad 1. Skrzydłem Myśliwskim, latał na Supermarine Spitfire Mk VC. Mimo początkowych trudności w nowych warunkach, a także słabego doświadczenia pilotów, sam Killer odniósł sześć zwycięstw nad Pacyfikiem, z których ostatnie – 17 sierpnia 1943 r., zamykając konto zestrzeleń na 28. Wkrótce odznaczono go Distinguished Service Order, przenosząc początkowo do 80. OTU, a następnie na dowódcę 80. Skrzydła Myśliwskiego. W tej jednostce wziął udział w buncie z Morotai, głośnym proteście australijskich dowódców myśliwskich przeciwko wykorzystywaniu ich do bezsensownych ich zdaniem ataków na cele naziemne w izolowanych, ominiętych przez ofensywę lądową punktach oporu nieprzyjaciela. Uznany winnym (dodatkowo oskarżono go o udział w przemycie alkoholu), zdegradowany został do stopnia Flight Lieutnanta.
W lutym 1946 r. odszedł z wojska. Po wojnie pracował w handlu międzynarodowym. Zmarł 5 sierpnia 1994 r. w swoim domu w Sydney.
Jednostki, w których służył Clive Caldwell:
- 1. Skrzydło Myśliwskie RAAF
- 80. Skrzydło Myśliwskie RAAF
Bibliografia:
Mike Spick, Asy myśliwskie Aliantów, Warszawa 2006.
Andrew Thomas, Tomahawk and Kittyhawk Aces of the RAF and Commonwealth, Oxford 2007.
Strona internetowa: http://en.ww2awards.com/person/34673
Zdjęcie: Australian War Memorial, OG1998
Michał Różyński
|
Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl |