Braham John

John Randall Daniel “Bob” Braham (1920-1974), brytyjski nocny pilot myśliwski, Group Captain Royal Air Force.

John Braham urodził się 6 kwietnia 1920 roku w Holcombe w Anglii. Jego ojciec był pilotem Royal Flying Corps walczącym w czasie I wojny światowej.

Służbę w RAF rozpoczął w roku 1937. Pierwszy przydział to 29. Dywizjon Myśliwski, wyposażony w Hawker Demony, przezbrajany następnie w Bristol Blenheimy oraz Hawker Hurricane. Jednostkę w 1939 r. wyspecjalizowano w nocnych działaniach, wyposażając znów w Blenheimy. Na pokładzie tego samolotu odniósł Braham swe pierwsze zwycięstwa, jak choćby Dorniera Do 17 w nocy z 24 na 25 sierpnia 1940 r. Dwa miesiące później, wraz z całym dywizjonem przesiadł się Bob na nowoczesne Bristol Beaufightery z radarem AI Mk IV na pokładzie. Z tym samolotem związane są jego największe sukcesy. Co ciekawe, w tym okresie z Brahamem w dywizjonie służył Flying Lieutnant Guy Gibson, późniejszy osławiony dowódca 617. Dywizjonu Bombowego Dam Busters, przyjaciel Boba. Warto wspomnieć również, że od początku służby zyskiwał sympatię i oddanie podwładnych, w tym tych z obsługi naziemnej, nierzadko osobiście pomagając przy pracach oraz tankowaniu myśliwca.

W styczniu 1941 r. Flying Officer Braham odznaczony został Distinguished Flying Cross. W przeciągu kolejnych dziesięciu miesięcy jego konto powiększyło się do siedmiu zwycięstw, a on sam zasłużył na Distinguished Flying Cross and Bar. Z początkiem 1942 r. przeniesiono go na odpoczynek do 51. OTU. Jak wielu jego kolegów, nie mógł wytrzymać bez walki i podczas odwiedzin swego poprzedniego dywizjonu, w czerwcu tego roku, strącił Do 217 lecąc pożyczonym Beaufighterem.

John Braham, awansowany na Wing Commandera, w październiku 1942 r. objął dowodzenie nad 141. Dywizjonem Myśliwskim RAF. Razem ze swoim nawigatorem, Flying Officerem Gregorym szybko powiększył swoje konto zestrzeleń, a 141. Dywizjon stał się niezwykle skuteczną jednostką. Pod wodzą Brahama doskonale radził sobie w lotach wspierających uderzenia Bomber Command nad terytorium III Rzeszy. Działał również nad Zatoką Biskajską. Następnie Bob, ze swą jednostką rozpoczął akcje Serrate, biorące nazwę od typu radar detektora używanego do namierzania niemieckich myśliwców nocnych. W tym okresie zestrzelił kilku asów przeciwnika: Feldwebla Heinza Vinke, Hauptmanna Augusta Geigera czy też OberFeldwebla Georga Kraffta. 1 Października 1943 r. pogromca asów Nachtjagdwaffe przeniesiony został do Army Staff College w Camberley, z 21. zwycięstwami na koncie.

Po odbyciu kursu sztabowego, w lutym 1944 r. objął dowodzenie operacji nocnych w 2. Grupie RAF. Dzięki prośbom u przełożonych, pozwolono mu wykonywać loty bojowe. Tym razem, na De Havilland Mosquito, w przeciągu czterech miesięcy, zestrzelił kolejne dziewięć samolotów nieprzyjaciela. 25 Czerwca 1944 r. podczas operacji Ranger , sam został zestrzelony nad Danią, resztę wojny spędzając w niewoli.
Po jej zakończeniu, służył nadal w lotnictwie, pracując nad udoskonalaniem metod walki nocnej, szkoląc pilotów. W 1952 r. wstąpił do Royal Canadian Air Force, skąd odszedł w 1968 r. Zmarł 7 lutego 1974 r., przyczyną był guz mózgu.

John Braham to najskuteczniejszy aliancki nocny pilot myśliwski, przy tym doskonały taktyk i prekursor nowoczesnych metod nocnych działań zaczepnych. Strącił 29 samolotów wroga, stając się przy tym jednym z najbardziej i najwyżej odznaczanych pilotów RAF w czasie II wojny światowej.

Jednostki, w których służył John „Bob” Braham:

• 29. Dywizjon Myśliwski RAF

• 141. Dywizjon Myśliwski RAF

• 2. Grupa RAF

Bibliografia:
Jon Lake, Blenheim Squadrons of World War 2, Oxford 1998.
Andrew Thomas, Beaufighter Aces of World War 2, Oxford 2005.
Andrew Thomas, Mosquito Aces of World War 2, Oxford 2005.

Michał Różyński