W dniu 17 maja 2023 roku, po długiej i ciężkiej chorobie zmarł w swoim domu, w Warszawie ppłk dypl. pil. Stanisław Macias zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego, były zastępca dowódcy 9. plm ds. liniowych w Debrznie, były dyrektor AW, członek SSLWRP i członek Klubu Seniorów 3. DLMB.
Ś.p. ppłk dypl. pil. Stanisław Macias, syn Józefa, urodził się 19 maja 1946 r. w Czajkowie, koło Staszowa, obecnie województwo świętokrzyskie. Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego w Sandomierzu, 3 stycznia 1966 r. wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Szkołę ukończył z drugą lokatą, 1 grudnia 1968 r. w stopniu podporucznika i został skierowany do 51. Pułku Lotnictwa Szturmowego, do Piły na stanowisk starszego pilota. Po rozformowaniu 51. plsz w 1969 r. został przeniesiony do 8. plmsz w Mirosławcu na takie samo stanowisko, jak poprzednio – starszego pilota. 8. plmsz w 1971 r został włączony w skład 3. BDLSzR ze Świdwina. W 1972 r. został skierowany do CSL w Modlinie, gdzie został przeszkolony na samoloty MiG-21. Po przeszkoleniu na nowoczesne samoloty został skierowany w 1972 r. do 32. Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego i Artyleryjskiego do Sochaczewa na stanowisko dowódcy klucz lotniczego, a następnie został nawigatorem eskadry. 32. plrtia w 1982 r. zmienił nazwę na 32. Pułk Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego. W 1979 r. za wysoki nalot i ofiarną służbę lotniczą otrzymał „Statuetkę Ikara”, a 1980 r. został Pilotem Roku 32. plrtia. Od 29 września 1981 r. do 14 lipca 1984 r. studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Warszawie-Rembertowie, na kierunku Wojska Lotnicze. Po ukończeniu studiów w ASG WP na krótko powrócił do 32. plrt do Sochaczewa na stanowisko dowódcy 1. elrt i 5 lutego 1985 r. został skierowany na stanowisko zastępcy dowódcy 9. plm ds. liniowych do Debrzna. W 9.plm w Debrznie z jego inicjatywy wybudowano stadion, wyremontowano strzelnicę oraz odnowiono przystań nad jeziorem Gronowskim. Natomiast 15 września 1987 r. został skierowany do Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego WP w Warszawie na stanowisko starszego specjalisty ds. lotnictwa w I Zarządzie Operacyjnym, skąd 30 listopada 1990 r. odszedł do rezerwy. Następnie w latach 1991 do 1994 był dyrektorem Aeroklubu Warszawskiego. Był pilotem klasy mistrzowskiej z nalotem ogólnym około 6000 godzin z tego: 2000 godzin na samolotach odrzutowych, 1500 godzin na samolotach naddźwiękowych i 1000 godzin na szybowcach. Wykonywał loty na samolotach: TS-8 bies, TS-11 „Iskra”, Lim-2, Lim-6bis, MiG-21R, MiG-21M i MiG-21MF. Mieszkał w Warszawie. Miał Żonę Mariannę, Córkę Julitę i dwie Wnuczki: Karolinę i Aleksandrę.
Był odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1981) Złotym (1996), Srebrnym i Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” i innymi. W 1994 r. przyznano mu tytuł „Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego, a w 2004 r. został „Członkiem Honorowym Aeroklubu Warszawskiego”. Od 20 stycznia 2012 r. był członkiem Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP. Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się Mszą Świętą w kościele rzymskokatolickim pw. św. Jozefata, przy ul. Powązkowskiej 90, w Warszawie o godzinie 13.00, 25 maja 2023 r., po której nastąpi odprowadzenie urny z prochami zmarłego do kolumbarium na Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie.
Niech Matka Boska Loretańska ma Go w Swojej opiece. Cześć Jego Pamięci! Z wyrazami najwyższego szacunku Henryk Czyżyk