W dniu 18 października 2022 roku, zmarł po długiej i ciężkiej chorobie w szpitalu, w Otwocku płk dr Jerzy Kwiatkowski, zasłużony oficer Wojsk Radiotechnicznych Wojska Polskiego i członek Oddziału Warszawsko – Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP. Śp. płk dr Jerzy Kwiatkowski urodził się 28 lipca 1941 r. w Gdyni. Po ukończeniu III Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni rozpoczął naukę w 1959 roku w OSR w Jeleniej Górze, którą ukończył w 1962 r. z wynikiem bardzo dobrym (druga lokata). Służbę zawodową rozpoczął w 8. sbrt na posterunku Babie Doły k. Gdyni na stanowisku dowódcy stacji radiolokacyjnej. W 1963 r. został przeniesiony służbowo na posterunek 8. sbrt – Duninowo k. Ustki. W 1965 roku w wyniku restrukturyzacji WRt przeniesiony został na posterunek Babie Doły k. Gdyni, na stanowisko dowódcy radiowysokościomierza. W 1967 przeniesiony na stanowisko pomocnika kierownika sekcji radiolokacji 12. prt w Gdyni. W latach 1971-1974 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Warszawie na Wydziale Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju, którą ukończył z wyróżnieniem. W okresie tym otrzymał nagrodę Szefa Sztabu WP za opracowanie nt. „Działania bojowe brt na nadmorskim kierunku operacyjnym w świetle oddziaływania zakłóceń radioelektronicznych”. Po ukończeniu akademii w 1974 r. objął stanowisko szefa sztabu 21. brt w Władysławowie. W 1975 r. objął stanowisko szefa sztabu 5. prt w Wojskach Obrony Przeciwlotniczej (o strukturze organizacyjnej trzy manewrowe brt, dwa manewrowe bataliony dowodzenia oraz pododdziały zabezpieczenia logistycznego w Zgierzu k. Łodzi), na bazie którego rozwijano dwupołożeniowe CSD WOPL Frontu (WZO). W oparciu o ten prt oraz brt związków operacyjnych oraz kdowir związków taktycznych organizował i prowadził działania bojowe zabezpieczające CSD WOPL Wyższego Związku Operacyjnego (WZO) w informację o sytuacji powietrznej nad obszarem działań operacyjnych WZO. W 1978 r. rozpoczął zaocznie studia doktoranckie w ASG WP. W 1979 r. ze względu na ciekawy temat pracy i doświadczenie zdobyte w linii w WOPK i WOPL, Szef Katedry WOPL, poprzez DK MON, zaproponował mu stanowisko adiunkta w katedrze WOPL ASG WP. W 1981 r. obronił rozprawę doktorską nt. „Rozpoznanie radiolokacyjne dla potrzeb dowodzenia obroną przeciwlotniczą frontu w świetle rozwoju środków automatyzacji” i po złożeniu egzaminów uzyskał stopień naukowy „doktor nauk wojskowych”. Rozprawa doktorska uzyskała wyróżnienie. W 1983 r. wyznaczony na stanowisko starszy operacyjny – Zastępca Dowódcy CSD WOPL WZO, a następnie w 1985 r. objął stanowisko starszego specjalisty DWOPL. W 1986 roku został wyznaczony na stanowisko Szefa Oddziału Rozpoznania i Radiolokacji DWOPL, a na cz. „W” na Szefa WRt WLOP WZO. Od tego momentu podlegały mu pod względem merytoryczno-szkoleniowym wszystkie oddziały radiotechniczne ogólnowojskowych związków operacyjnych i taktycznych. Uzgadniał i realizował problematykę wspólnego szkolenia poligonowego oraz doraźnych szkoleń w miejscach stałej dyslokacji z WRt Lotnictwa Operacyjnego i WRt WLOP oraz siłami i rozpoznania radiolokacyjnego MW. W 1994 r. został przeszkolony na krótkoterminowych kursach we Francji na urządzenia rozpoznania swój – obcy dużego i średniego zasięgu. Ponadto w latach 1987-1997 był doradcą naukowym w resorcie Obrony Narodowej. W latach 1995-1997 był również Zastępcą Przewodniczącego Zespołu Restrukturyzacji Systemu Rozpoznania Obiektów Powietrznych Sił Zbrojnych RP. W wyniku restrukturyzacji, w latach 1997 – 1999 zajmował stanowisko Zastępcy Szefa Wojsk Radiotechnicznych WLOP (etat gen. bryg). Brał udział w kilkunastu pracach naukowo – badawczych prowadzonych przez Sztab Generalny WP oraz Departament Rozwoju i Wdrożeń MON. Niektóre były pracami typu „Prognoza” wieloletnia, inne dotyczyły nowego sprzętu radiolokacyjnego i dowodzenia. Wydał szereg publikacji w następujących miesięcznikach: Myśl Wojskowa, Przegląd Wojsk Lądowych, Przegląd Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Nasza Szkoła – wyd. WSOWOPL, Zeszyt Naukowy Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji. Posiadał liczne odznaczenia państwowe i resortowe, m.in. „Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski” i „Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski” oraz złoty i srebrny „Krzyż Zasługi”, jak również inne resortowe medale i odznaczenia wojskowe i cywilne. W 1999 r. obligatoryjnie, po 40 latach został zwolniony z zawodowej służby wojskowej. Był specjalistą ds. obronnych w Przemysłowym Instytucie Telekomunikacji S.A. w Warszawie. Mieszkał w Warszawie. Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się o godzinie 11.30, 26 października 2022 r. w kościele pw. św. Apostołów Piotra i Pawła, przy ul. Szumiącej 5, w Warszawie – Pyrach, po której nastąpi odprowadzenie na cmentarz przy ul. Farbiarskiej 30, w Warszawie – Pyrach. Niech Matka Boska Loretańska ma Go w Swojej opiece. Cześć Jego Pamięci!
