Pałac w Dobrzycy – Z historią w tle…

Niezwykłą ,,perełką” można nazwać okazały pałac w Dobrzycy. Lokacji Dobrzycy dokonano przed 1440 rokiem. Dobrzyckie dobra zostały podzielone między dawnych spadkobierców – rodzinę Dobrzyckich i pozostałych, zmieniających się właścicieli. Ważniejszymi z nich był Augustyn Gorzeński – stolnik, chorąży i podkomorzy poznański, generał adiutant u boku króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, członek loży masońskiej. W 1890 roku Dobrzyca wraz z jej dobrami została zakupiona przez Zygmunta Czarneckiego i pozostała w rękach tej rodziny do czasu wybuchu II wojny światowej.

Dzisiejszą rezydencję poprzedzała niegdyś kamienica, którą w późniejszym czasie rozbudowywano. Obecny budynek został zaprojektowany przez Stanisława Zawadzkiego, znanego z obiektów takich jak pałace w Śmiełowie czy Lubostroniu. Budowę pałacu rozpoczęto ok. 1793 roku, a w 1802 ukończona została partia przyziemia.

Pałac w Dobrzycy oparty został na literze ,,L” z nieco dłuższym skrzydłem południowym. Od strony północnej znajduje się prowadzący do budynku podjazd. Chcąc zwiedzać okazały pałac, należy wejść do niego po schodach, przez czterokolumnowy portyk, utrzymany w stylu toskańskim, umieszczony w miejscu stykania się skrzydeł. Pamięć po dawnych właścicielach uwieczniono w herbach Dobrzyckich i Skórzewskich, które widnieją w trójkątnym tympanonie. Wchodząc do pałacu, wita nas krótki cytat zaczerpnięty z Horacego: „Ponad wszystko na ziemi milszy jest mi ten zakątek”. Udając się do wnętrza budowli, wchodzimy na westybul, który prowadzi do reszty pomieszczeń codziennego użytku (m.in. jadalni, sali z pejzażem, garderoby, sali groteskowej, sypialni) umieszczonych na parterze. Wystrój dobrzyckiego pałacu ozdabiają sztukaterię wykonane przez Michała Ceptowskiego oraz malowidła, których autorami byli Antoni Smuglewicz i Robert Stankiewicz.

Dwubiegowe schody prowadzą na spełniające reprezentacyjną funkcję pierwsze piętro. Wśród znajdujących się tu pomieszczeń, do których przechodzi się z westybulu, można wymienić tzw. Salę portretową zwaną też egipską, salę balową oraz salony – narożny i ze sztukateriami.

Obok wspaniałego pałacu znajduję się tu również piękny ogród w typie angielskim. Umieszczono w nim m.in. budowlę zwaną Panteonem. Urokliwym miejscem jest wyspa na stawie z monopterem na niej.

Podczas gruntownego remontu trwającego od końca lat osiemdziesiątych XX wieku przywrócono dawne polichromie. Pałac w Dobrzycy obecnie jest siedzibą utworzonego w 2004 roku muzeum ziemiaństwa.

Natalia Biernacka