W dniu 15 listopada 2024 roku, po długiej i ciężkiej chorobie, zmarł w szpitalu, w Poznaniu, płk dypl. pil. Mieczysław Toboła, zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego, były długoletni dowódca 9. plm z Debrzna i członek Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP.
Ten profesjonalny pilot i wspaniały dowódca urodził się 21 stycznia 1935 roku w miejscowości Kurów koło Bochni. W Bochni ukończył Liceum Ogólnokształcące i uzyskał świadectwo dojrzałości. 1 października 1954 roku przyjęty został do Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Radomiu, którą ukończył 30 listopada 1957 roku. Od 1 grudnia 1957 roku służył w 41. pułku lotnictwa myśliwskiego w Malborku. Pełnił tam kolejno obowiązki: pilota, dowódcy klucza, nawigatora eskadry i dowódcy eskadry. 1 października 1972 roku rozpoczął studia w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie- Rembertowie. Ukończył je 31 lipca 1975 roku, a już 1 sierpnia został zastępcą ds. liniowych dowódcy 2. pułku lotnictwa myśliwskiego „Kraków” w Goleniowie. 16 kwietnia 1976 roku został dowódcą 9. pułku lotnictwa myśliwskiego w Debrznie. Dowodził nim 7 lat, do 18 kwietnia 1983 roku. Po przekazaniu obowiązków dowódcy 9. pułku został zastępcą szefa Oddziału Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych w Poznaniu, był nim do 31 października 1988 roku. Od grudnia 1988 roku do 12 sierpnia 1991 roku był zastępcą dowódcy Stanowiska Dowodzenia Wojsk Lotniczych „Koliber”, które znajdowało się w Forcie VII A w Poznaniu-Ławicy przy ul. Marcelińskiej i było bardzo ważnym elementem dowodzenia lotnictwem. Od 1 września 1988 roku Stanowisko Dowodzenia Wojsk Lotniczych „Koliber” otrzymało status Jednostki Wojskowej o numerze 3088. Podczas służby w lotnictwie zdarzyła Mu się awaria samolotu MiG-21. W czerwcową noc 1980 roku, z przyczyn technicznych nastąpiło zablokowanie silnika na maksymalnych obrotach, bez możliwości jego wyłączenia. W tak ekstremalnych warunkach zachował zimną krew i wylądował na lotnisku. Za czyn ten otrzymał nagrodę ministra Obrony Narodowej; tygodniowy pobyt z rodziną w Ośrodku Wypoczynkowym MON w Helenowie. 12 października 1980 roku został awansowany do stopnia pułkownika. Był pilotem wojskowym pierwszej klasy. Posiadał nalot 2 150 godzin, w tym na samolotach naddźwiękowych 1 760 godzin. Od 25 marca 1994 r. był członkiem Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Lotnictwa Wojskowego RP. Jako członek Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, w swojej działalności społecznej główny wysiłek skupiał na rzecz obronności kraju, na utrwalanie i pielęgnację pamięci o ludziach i ich czynach w walce o niepodległość Polski podczas II Wojny Światowej i po jej zakończeniu. Aktywnie uczestniczył w działalności organizacji mając na celu podtrzymanie tradycji narodowych, w tym ochronę godności i honoru żołnierza polskiego oraz integrację środowisk byłych żołnierzy lotnictwa wojskowego Sił Zbrojnych RP. Dużym zaangażowaniem w działalność statutową Stowarzyszenia wnosił istotny wkład we współpracę z innymi organizacjami kombatanckimi. Wspierał Komitet Budowy Pomnika „Chwała Lotnikom Polskim”, który wybudował i odsłonił Pomnik na Cmentarzu Wojskowym, na Powązkach w Warszawie, 28 sierpnia 2018 r. Był Ikoną Lotnictwa Polskiego i znakomitym wychowawcą wielu pokoleń lotników polskich. Był profesjonalistą i perfekcjonalistą. Za Swoją ogromną i wszechstronną wiedzę i wielkie doświadczenie był szanowany nie tylko w Wojskach Lotniczych, ale także poza nimi. Uczestniczył w ćwiczeniach w kraju i za granicą, w tym na poligonach: Ustka, Nadarzyce, Drawsko i Astrachań. Podległy Mu personel latający szkolił na poligonie Ustka w odpalaniu lotniczych pocisków rakietowych kierowanych klasy powietrze – powietrze R-60 do celów powietrznych, świetlnych, opadających na spadochronie bomb CP-100-MR. Przyczynił się do wydania książki o 9. plm z Debrzna, autorstwa płk. dr. inż. Henryka Czyżyka, gdzie zamieścił Swoje wspomnienia z dowodzenia tym pułkiem. Mieszkał z Żoną Barbarą w Poznaniu. Pozostawił dwie Córki. Interesował się historią, sportem i filatelistyką. Był Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978), Złotym Krzyżem Zasługi (1972), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1967). Złotym , Srebrnym i Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”. Posiadał tytuł honorowy i odznakę „Zasłużony Pilot Wojskowy”.
Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się Mszą Świętą 22 listopada 2024 r. o godzinie 11.00 w Kościele pw. Chrystusa Dobrego Pasterza przy ul. Nowina 1 w Poznaniu, po której nastąpi odprowadzenie do grobu na Cmentarz Parafialny.
Niech Matka Boska Loretańska, opiekunka wszystkich lotników, ma Go w Swojej opiece. Cześć Jego Pamięci! Z wyrazami najwyższego szacunku Henryk Czyżyk.