infolotnicze.pl

Zmarł płk dypl. Janusz Olszanowski

W dniu 10 stycznia 2022 roku, zmarł po długiej i ciężkiej chorobie w szpitalu, w Warszawie płk dypl. Janusz Olszanowski zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego i Wojsk Radiotechnicznych WP, członek Oddziału Warszawsko–Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, Klubu Seniorów Wojsk Radiotechnicznych WP i Klubu Seniorów 3. DLMB. Ś.p. płk dypl. Janusz Olszanowski urodził się 27 lutego 1938 r. w Warszawie. Po ukończeniu w 1955 r. Liceum Ogólnokształcącego im. H. Kołłątaja, w Warszawie, zdał egzaminy do Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej OPL OK w Jeleniej Górze i od 25 września 1956 r. rozpoczął tam naukę. OSR ukończył 6 września 1959 r. i został skierowany do 1. KOPL OK w Warszawie, gdzie w październiku rozpoczął służbę w 63. kompanii radiotechnicznej w Lipowcu k. Szczytna, która podlegała 6. brt w Warszawie, na stanowisku technika stacji radiolokacyjnej zakresu centymetrowego P-20. W maju 1960 r. został skierowany do 1. plm ,,Warszawa‘’ w Mińsku Mazowieckim na stanowisko dowódcy stacji radiolokacyjnej P-20, w pułkowym punkcie naprowadzania. W kwietniu 1966 r. przeszedł do służby na stanowisko dowodzenia Zautomatyzowanego Centrum Radiolokacyjnego Rozpoznania i Dowodzenia 6. brt. W marcu 1967 r. został wyznaczony na stanowisko pomocnika szefa sztabu tego batalionu ds. szkolenia. Za bardzo dobre wyniki w służbie został zaliczony do FPR i w 1971 r. skierowany na studia w ASG WP, w Rembertowie. Po ukończeniu Akademii w lipcu 1974 r. objął stanowisko starszego pomocnika szefa sztabu 1. prt ds. operacyjnych w Warszawie. Po reorganizacji Wojsk Radiotechnicznych OPK w 1976 r., został wyznaczony na stanowisko starszego pomocnika szefa sztabu 1. Brygady Radiotechnicznej ds. szkolenia. W tym czasie był członkiem Rady Wojskowej brygady i jej sekretarzem. W 1978 r. został przeniesiony do szefostwa WRt w Dowództwie WOPK na stanowisko starszego specjalisty. Odpowiadał wtedy za proces szkolenia i utrzymanie gotowości bojowej jednostek radiotechnicznych. Był głównym autorem ,,Regulaminu działań bojowych WRt OPK’’. Opracował i wdrożył ,,Instrukcje zabezpieczenia działań bojowych lotnictwa myśliwskiego oraz wojsk rakietowych i artylerii przez WRt”. Doskonalił i unowocześniał proces szkolenia oraz system rozpoznania radiolokacyjnego na terytorium kraju. Wdrażał do pracy w jednostkach zautomatyzowane systemy dowodzenia nowej generacji i był współautorem ,,Instrukcji pracy bojowej’’ na tych urządzeniach. Współpracował z Państwowym Instytutem Telekomunikacji oraz zakładami ,,RADWAR’’ przy opracowywaniu wymagań operacyjno-technicznych dla nowych urządzeń i sprzętu radiolokacyjnego na potrzeby wojska. Uczestniczył w projekcie ,,Organizacja obrony powietrznej Libii’’ w części dotyczącej WRt. W latach 1979–1983 był nieetatowym członkiem ,,Komisji Badania Wypadków Lotniczych’’ przy Dowództwie Wojsk Lotniczych. W 1983 r. zakończył służbę w szefostwie WRt i objął stanowisko starszego inspektora WRt w zespole obrony powietrznej w ISZ. Kontrolował wtedy proces i realizację programu szkolenia żołnierzy w WP. Opracowywał wnioski i zalecenia pokontrolne dla inspekcjonowanych jednostek wojskowych do dalszego doskonalenia procesu szkolenia. Uczestniczył, jako obserwator w ćwiczeniach szkolno-bojowych jednostek wojsk OPK na poligonie w Astrachaniu (były ZSRR). Uwagi i wnioski z tych ćwiczeń w formie zaleceń, były przesyłane do realizacji w jednostkach wojskowych. Był autorem poradnika nieetatowego sekretarza komisji inspekcyjnej, który znacznie usprawniał jego pracę. W roku 1983 i 1989 uzupełnił swoją wiedzę na Wyższym Kursie Doskonalenia Oficerów w Akademii Obrony Powietrznej w ZSRR w miejscowości Kalinin (obecnie Twier). W grudniu 1990 r. na własną prośbę, został przeniesiony do rezerwy. Po odejściu z wojska aktywnie włączył się w statutową działalność Koła Emerytów przy ISZ. Od 2000 r. był członkiem Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, gdzie latach 2010-2015 był członkiem Zarządu Oddziału W-MSSLWRP i pełnił obowiązki zastępcy sekretarza. Odznaczenia: Złoty (1980) i Srebrny (1975) Krzyż Zasługi, tytuł i odznaka „Zasłużony Żołnierz Rzeczypospolitej Polskiej” w stopniu II (srebrna) (2013), Tytuł Honorowy i Medal „Za Zasługi dla Miasta Stołecznego Warszawy” i Medal Pamiątkowy „Pro Masovia” (2018 r.). Uroczystość pogrzebowa, żałobna odbędzie się 20 stycznia 2022 roku o godzinie 11.30 w Domu Pogrzebowym, w Sali B, na Cmentarzu Komunalnym Północnym przy ulicy Wóycickiego 14, w Warszawie, po której nastąpi odprowadzenie, z wojskową asystą honorową, do grobu. Niech Matka Boska Loretańska, opiekunka wszystkich lotników, ma Go w Swojej opiece. Cześć Jego Pamięci!


Opublikowano

w

przez