W dniu 3 stycznia 2017 roku u progu 101roku życia zasnął na wieki nestor Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie gen. bryg. pil. Ludwik KREMPA.
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się w dniu 9.01.2017r. o godz. 13.00 na Cmentarzu Komunalnym w Sanoku, ul. Rymanowska 1.
Gen. bryg. pil. Ludwik Krempa urodził się 22 stycznia 1916r. w Sanoku. W 1936r. w Krakowie zdał maturę i ukończył kurs szybowcowy w Bezmiechowej. W 1937r. rozpoczął kurs unitarny w Szkole Podchorążych Łączności w Zegrzu, a następnie został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa, którą ukończył w czerwcu 1938r., otrzymując przydział do 6 pułku lotniczego we Lwowie. Doszkalał się w 2 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Kraków. 21 lipca 1939 powołano go na ćwiczenia do Eskadry Treningowej 6 Pułku Lotniczego, a w związku z zagrożeniem wojną w Europie, został skierowany do 66 Eskadry Obserwacyjnej. W czasie kampanii wrześniowej nie latał bojowo. Zagrożony dostaniem się do sowieckiej niewoli podjął udaną próbę przedostania się na wojsk polskich na Zachodzie. W Anglii trafił do polskiej bazy w Blackpool. 20 listopada 1940 r. rozpoczął długi cykl szkoleń: w 15 Szkole Pilotażu Podstawowego w Carlisle a od sierpnia 1941 r. rozpoczął praktyczne szkolenie w 16 SFTS w Newton. 1 lutego 1942 r. otrzymał stopień oficerski. W lipcu 1942 r. przydzielono go do jednostki szkolenia operacyjnego w 18 OTU w Bramcote. 20 października 1942r. został przydzielony do 304 Dywizjonu Bombowego „Ziemi Śląskiej im. Ks. Józefa Poniatowskiego”, po czym pierwszy lot odbył 28 października. Do lutego 1943 wykonał 16 lotów bojowych na maszynach Vickers Wellington – patrole nad morzem celem wykrywania i niszczenia wrogich okrętów, w tym niemieckich okrętów podwodnych. Uczestniczył także w bombardowaniu portu w Bordeaux. Po odbyciu kursu doszkalającego dla oficerów w bazie RAF w Cosford, 10 września wrócił do Dywizjonu 304 jako dowódca załogi, z którą wykonał kolejne 34 loty i zadania bojowe, głównie nad Oceanem Atlantyckim i Zatoką Biskajską. W czasie jednego z patroli udało im się wykryć trzy okręty nieprzyjaciela. Po odbyciutury 50 lotów (ostatni lot z tury 21/22 czerwca 1944r.) skierowano go na kurs dla instruktorów w szkole pilotażu 16 SFTS, a po jego ukończeniu od 22 czerwca 1944 r. szkolił pilotów jako instruktor na samolotach Oxford. Po zakończeniu wojny, trafił ponownie do Dywizjonu 304, który stał się wówczas jednostką transportową. 24 stycznia 1946r. został przeniesiony do 301 Dywizjonu Transportowego Ziemi Pomorskiej – Obrońców Warszawy, w którym służył do rozformowania tej jednostki w grudniu 1946r. W 1988 roku powrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie. Za zasługi bojowe odznaczony został Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Polową Odznaką Pilota i Medalem Lotniczym. W 2015 roku został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2016 roku otrzymał awans na stopień generała brygady. Był członkiem Krakowskiego Klubu Seniorów Lotnictwa i honorowym członkiem Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP.
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI
ZARZĄD GŁÓWNY SSLW RP
