infolotnicze.pl

SPOT, program satelitów do obserwacji Ziemi, świętuje trzy dekady sukcesów i innowacji

r39408_39_satellite_image_spot4_galapagos_ecuador_1995-2

Od czasu wystrzelenia SPOT 1 trzydzieści lat temu satelity SPOT sfotografowały powierzchnię lądów Ziemi ponad 700 razy, ustanawiając rekord świata w dziedzinie obserwacji z przestrzeni kosmicznej

22 lutego 1986 r. rozpoczęła się niecodzienna historia sukcesu: pierwszy europejski satelita do obserwacji Ziemi, SPOT 1, wystartował z Kourou na pokładzie rakiety nośnej Ariane 1, otwierając drogę do trzech dekad przełomowych innowacji technologicznych oraz licznych nowych zastosowań. Najnowszymi rozdziałami tej opowieści o sukcesach i innowacjach są satelity SPOT 6 i SPOT 7.

SPOT 1, wymyślony i zaprojektowany przez francuską agencję kosmiczną CNES (Centre national d’études spatiales), był wyposażony w sterowane lustra, które umożliwiały mu „rozglądanie się” na boki, w przeciwieństwie do innych ówczesnych satelitów do obserwacji Ziemi. Dzięki tej pierwszej technologicznej rewolucji mógł obserwować dane miejsce co 5 dni i mierzyć wysokość terenu. Pozyskiwał obrazy o rozdzielczości 10 metrów przy 60-kilometrowej szerokości pasa informacji; ten wyjątkowy stosunek szerokości pasa do rozdzielczości został utrzymany przez jego następców.

W każdym następnym satelicie z rodziny SPOT wprowadzano różne ulepszenia. Kolejnym przełomem był SPOT 5 z 2002 r., który oferował rozdzielczość 2,5 m i niemal jednoczesne pozyskiwanie par stereoskopowych. Utorował on drogę do komercyjnego wykorzystania zdjęć satelitarnych, zwłaszcza dzięki możliwości precyzyjnego fotografowania dużych obszarów w czasie rekordowym dla takiego poziomu rozdzielczości.

Pięć pierwszych satelitów SPOT zostało sfinansowanych przez CNES, a ich głównym wykonawcą był Airbus Defence and Space, odpowiedzialny za platformę oraz systemy optyczne wysokiej rozdzielczości. Aby zapewnić ciągłość dostarczania danych o wysokiej rozdzielczości, w 2009 r. Airbus Defence and Space postanowił samodzielnie sfinansować satelity SPOT 6 i SPOT 7.

W ten sposób rodzina SPOT wkroczyła w nową erę. SPOT 6 i SPOT 7, bazujące na platformie AstroBus-M zaprojektowanej przez Airbus Defence and Space, zapewniają jeszcze lepsze osiągi, niż ich poprzednicy, a jednocześnie są cztery razy lżejsze (720 kg w porównaniu z 5-tonowym SPOT 5). Tworzą też konstelację wyposażoną w systemy reakcyjne, co zwiększa ich zdolności do pozyskiwania obrazów oraz upraszcza dostęp do danych. SPOT 6 i SPOT 7, które są całkowicie identyczne i umieszczone przeciwlegle na te samej orbicie, mogą co dzień ponownie odwiedzać dowolny punkt na kuli ziemskiej, umożliwiając fotografowanie sześciu milionów kilometrów kwadratowych terenu dziennie z rozdzielczością 1,5 m.

Satelity są również „zwinne” i mogą szybko obrócić się w stronę dowolnego punktu w strefie rozciągającej się na 1500 km wokół ich pozycji. Poruszają się już nie tylko lustra, ale całe satelity, co pozwala fotografować duże obszary zarówno w trybie mono-, jak i stereoskopowym.

Po podpisaniu umowy o współpracy strategicznej w 2014 r., satelity SPOT 6 i SPOT 7 są obecnie eksploatowane wspólnie przez Airbus Defence and Space i Azercosmos.

W ciągu minionych 30 lat satelity SPOT sfotografowały powierzchnię lądów Ziemi ponad 700 razy, co oznacza rekord – przy tak wysokim poziomie precyzji – w dziedzinie obserwacji naszej nieustannie zmieniającej się planety. Dziś, 30 lat po wyniesieniu SPOT 1, konstelacja SPOT 6/7 stworzona przez Airbus Defence and Space nadal zachowuje najwyższe standardy i codziennie dostarcza godnych zaufania danych o stanie świata.

Technologie zastosowane w satelitach SPOT przyczyniły się do komercyjnego sukcesu licznych innych satelitów zaprojektowanych i zbudowanych przez Airbus Defence and Space, największego na świecie eksportera satelitów do obserwacji Ziemi. Wykorzystano je w takich satelitach obserwacyjnych, jak PeruSat-1, Falcon Eye lub KazEOSat, a także w skomplikowanych misjach naukowych, takich jak Herschel, Gaia oraz sonda kometarna Rosetta. Podobnie jak SPOT 6 and 7, KazEOSat-2, Ingenio czy Sentinel-5P bazują na platformie AstroBus-M. Satelity wykorzystujące tę platformę łącznie spędziły na orbicie 23 lata bez żadnej awarii.

Źródło / Autor: Airbus Defence and Space

Zdjęcie: Airbus Defence and Space


Opublikowano

w

przez