Jan Obuchowski – porucznik pilot WP, 1909 – 1940
Urodził się 27 maja 1909 roku w m. Przewałki, powiat Grodno.
Ukończył gimnazjum w Grodnie, a w 1930 r. zdał maturę w Państwowej Szkole Technicznej. 20 listopada 1930 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa, którą ukończył w następnym roku. 10 października 1931 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, a 10 sierpnia 1933 r. został promowany do stopnia ppor. obs. z 13 lokatą. Został przydzielony do 31 Eskadry Liniowej. W Eskadrze Treningowej 3 Pułku Lotniczego przeszedł wstępne szkolenie w pilotażu i 1 lipca 1934 r. został skierowany na Kurs Wyższego Pilotażu w Grudziądzu, który ukończył po dwóch miesiącach. Przydzielony do 131 Eskadry Myśliwskiej. 1 stycznia 1936 r. awansowany do stopnia por. 1 września 1937 r. odszedł do Eskadry Ćwiczebnej Pilotażu, gdzie objął funkcje dowódcy plutonu, a 1 października 1938 r. został jej dowódcą. Na początku 1938 r. został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Przed rozpoczęciem wojny przeprowadził mobilizację Eskadry Treningowej i Eskadry Zapasowej Bazy nr 3 (wojenna nazwa 3 PL) oraz organizował plutony lotniskowe i łącznikowe.
1 września 1939 r. po zbombardowaniu lotniska w Ławicy brał udział w ewakuacji Bazy nr 3. 4 września transportem kolejowym przemieścił się do Krasnegostawu. 13 września został wyznaczony do odbioru samolotów produkcji francuskiej i angielskiej, które miały przybyć do rumuńskich portów – zdał dowództwo Eskadry Treningowej i wraz z innymi pilotami Bazy nr 3 udał się do m. Kuty. Dotarł do wsi Kobaki, w której znaleźli się piloci myśliwscy dowodzeni przez kpt. Jerzego Orzechowskiego. 17 września przekroczył granicę rumuńską. Znalazł się w m. Tulcea, gdzie zgłosił się do grupy ppłk. Leopolda Pamuły. Następnie przez Belgrad, Triest, Wenecję i Torino trafił 8 października 1939 r. do Francji.
We Francji przydzielony do I/145 Warszawskiego Dywizjonu Myśliwskiego (był dowódcą klucza), w składzie którego wziął udział w kampanii wiosennej 1940 r. 9 czerwca 1940 r. był jednym z 17 pilotów biorących udział w wymiataniu w rejonie doliny Sekwany (od Meulan do Rouen). W rejonie Vernon Polacy zaatakowali około 50 Do 17 z III./KG 2 w osłonie Bf 109 z II./JG 27. W locie tym zginęło trzech polskich pilotów, a wśród nich por. Obuchowski. Po stronie niemieckiej po jednym zwycięstwie zapisali na swoje konto będący Gruppenkomandeurem Hauptmann Werner Andres oraz Feldweblowie Karl Witzel i Karl-Heinz Bendert.
Pochowany na cmentarzu żołnierzy polskich w Auberive, niedaleko Reims. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych.
Było żonaty z Wanda Lorenzówną, miał córkę Ewę (1938 r.).
dr Grzegorz Śliżewski
Bibliografia
Źródła archiwalne
Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego, Londyn
Obuchowski J., Zeszyt Ewidencyjny, LOT.A.IV.1/38.
Literatura
Belcarz B., Polskie lotnictwo we Francji, Sandomierz 2002.
Śliżewski G., Gorzka słodycz Francji. Polscy piloci myśliwscy wiosny 1940, Warszawa 2010.