RWD-6

RWD-6 był dwumiejscowym samolotem turystycznym o układzie górnopłata zastrzałowego i konstrukcji mieszanej. Kadłub spawany był z rur stalowych krytych płótnem, skrzydła z kolei miały konstrukcję drewnianą także krytą materiałem. Podwozie stałe z owiewką na kołach przednich i płozą ogonową. Napęd maszyny stanowił silnik gwiazdowy Armstrong-Siddley Genet Major o mocy 118 kW (160 KM) napędzający dwułopatowe drewniane skrzydło.

Samolot RWD-6 został specjalnie skonstruowany do udziału w zawodach Challenge 1932. W sumie wybudowano trzy takie samoloty finansując ich zakup ze składek społecznych i dotacji Ministerstwa Komunikacji. Pierwszy lot odbył się 3 czerwca 1932 roku a za sterami zasiadł inż. Jerzy Drzewiecki. W trakcie dalszych prób jedna z maszyn uległa rozbiciu z powodu rozpadnięcia się skrzydeł, pilot na szczęście przeżył jednak katastrofę. Challenge ’32 zakończył się dość niespodziewanym polskim zwycięstwem załogi Franciszek Żwirko i Stanisław Wigura co świadczy o znakomitych parametrach maszyny. Drugi RWD-6 pilotowany przez Tadeusza Karpińskiego zajął również dobre 9 miejsce. Niedługo po zakończeniu zawodów, 11 września 1932 roku rozbiciu uległ drugi RWD-6 którym leciała polska zwycięska ekipa do Czechosłowacji. Obaj polscy lotnicy zginęli. Powodem katastrofy było urwanie niedostatecznie usztywnionych skrzydeł. W związku z tym w ostatnim istniejącym RWD-6 dodano drugi zastrzał zmieniając oznaczenie na RWD-6 bis. Wykorzystując doświadczenia zdobyte przy konstruowaniu tych maszyn opracowano w kolejnych latach samoloty RWD-9; RWD-13 i RWD-15.

Dane techniczne samolotu RWD-6

Bibliografia
Dulęba L., Glass A., Samoloty RWD, Warszawa 1983.
Schier W., Najsłynniejsze polskie sportowe samoloty wyczynowe, Warszawa 2008.
Krzyżan M., Międzynarodowe turnieje lotnicze 1929-1934, Warszawa 1998.

Zdjęcie: RWD-6 pilotowany przez T. Karpińskiego w trakcie zawodów Challenge ’32. Flight, 26 sierpnia 1932, s. 805.

Wojciech Sługocki