Wieś Czerniejewo lokowana została przed 1390 rokiem. Właściciele dóbr Czerniejewskich zmieniali się wraz z zawieranymi małżeństwami. Do ważniejszych zalicza się jednakże Lipskich, którzy stali się właścicielami Czerniejewa za sprawą zawarcia małżeństwa Marianny Koźmińskiej z generałem wojsk koronnych Janem Lipskim- inicjatorem budowy rezydencji. Przekształcenie ogrodu na wygląd angielski zawdzięcza się późniejszym spadkobiercom – Mariannie z Lipskich i Rajmundowi Skórzewskiemu herbu Drogosław. W 1846 roku utworzona została ordynacja, którą objął Zygmunt Skórzewski. Rodzina Skórzewskich była w posiadaniu Czerniejewa aż do wybuchu II wojny światowej
Na północnym skraju Czerniejewa znajduje się pałac Lipskich. Droga do pałacu wiedzie przez okazałą bramę wjazdową połączoną z przeddziedzińcem, na którym znajduje się wozownia i stajnia. Oczom turysty ukazuje się pałac ze skrzydłem po prawej stronie, oraz oficyny połączone galeriami z korpusem, poprzedzone drugim, bardziej rozległym dziedzińcem, przeznaczonym dla pojazdów przybywających tu gości. Piano nobile umieszczono na pierwszym piętrze, co jest cechą charakterystyczną barokowych rezydencji. Jednakże portyk posiada już cechy klasycystyczne, będące echem przebudowy z lat osiemdziesiątych XVIII wieku. W czasie wspomnianej przebudowy przystawiony został do fasady głównej portyk z tympanonem, natomiast od fasady ogrodowej wzniesiono dwie sale mieszczące się w rotundzie, znajdujące się na osi budynku – jedną na parterze zwaną dawniej Grotą Pompejańską z wolnostojącymi kolumnami i malowidłami i drugą na piętrze, dwukondygnacyjną, nakrytą kopułą.
Czerniejewski pałac poprzedzał zapewne istniejący tu niegdyś zamek rozebrany na początku XVIII w. Budowę pałacu datuje się na lata 1771-75. Budynek zaprojektowany przez nieznanego architekta, oparto na rzucie prostokąta, z dwoma trójosiowymi ryzalitami bocznymi w elewacji frontowej i dostawionym później czterokolumnowym portykiem. Niższa kondygnacja budynku z mniejszymi i pozbawionymi dekoracji oknami wskazuje jej mieszkalny charakter. Piętro zawierające wyższe, ozdobione obramowaniem okna zdradza swoją reprezentacyjną funkcję.
Obecny wygląd pałacu wynika z postawionego w drugiej połowie XVIII wieku pytania: jak budować i jakie wzory przyjmować? Wzory barokowe przestały być już wtedy aktualne natomiast klasycystyczna moda nie dotarła jeszcze do Wielkopolski. Znaleziono na to sposób, aby barokową niemodną już rezydencję przekształcać na „bardziej nowoczesną”.
Zespół pałacowy został poddany na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych gruntownemu remontowi, przekształcając się w centrum hotelowo-konferencyjne.
Wszystkie zdjęcia: Natalia Biernacka i Michał Hirsch