Eric Hammel – Aces Against Japan – recenzja

Aces Against Japan to kolejna pozycja z serii książek wydawnictwa Pacifica Military History prezentująca wspomnienia pilotów biorących udział w II wojnie światowej.

Nie da się ukryć, że Polacy i szerzej Europejczycy, patrzą na historię Europo-centrycznie. W ogóle nasze spojrzenia na świat jest bardzo europocentryczne. Wystarczy spojrzeć na mapy, na których to nasz kontynent jest w samym centrum. Dla nas II wojna światowa to walka z Niemcami oraz takie, a nie  inne konsekwencje wyniku tych walk dla naszej, Polskiej, przyszłości.

Dla nas wojna na Pacyfiku to raczej teatr poboczny. W USA sytuacja wydaje się być zupełnie odwrotna. To wojna z Japonią była ważniejsza, to Japonia zagrażała bezpośrednio terytorium USA.

Aces Against Japan to książka traktująca właśnie o walce z tym zagrożeniem i prezentująca wojnę oczami pilotów myśliwskich.

Do dyspozycji czytelnika oddanych jest aż 39 spojrzeń na różne etapy konfliktu.

Książka została zaopatrzona  zestaw podstawowych map, które pozwalają lepiej zorientować się o jakim fragmencie traktuje dany opis. Dodatkowo mamy wykaz skrótów i terminologii co jest pomocne, gdyż każda historia jest opowiedziana ustami pilotów mających swoje własne określenia na wiele spraw.

Tradycyjnie dla tego Autora każda historia poprzedzona jest krótką notką o głównym bohaterze, a dodatkowo dowiadujemy się z jakiej jednostki pochodził oraz który okres opisuje. Każdy fragment ma również swoje podsumowanie uzupełniające treść właściwej relacji.

Prezentowane relacje są ułożone chronologicznie co pozwala nam śledzić upadki i wzloty USA podczas walk na tym teatrze. Mamy zatem relacje z Pearl Harbour przywodzącą na myśl znany wszystkim film na który poza kilkoma scenami lepiej spuścić zasłonę milczenia… Mamy również relacje ze wzlotów Marynarki, a w zasadzie obserwujemy jej wzmacnianie i wychodzenie z kryzysu, który miał miejsce po niespodziewanym ataku. Ciekawe są zwłaszcza relacje z teatru chińskiego oraz wspomnienia pilotów nie stacjonujących  na lotniskowcach z którymi ten teatr nam się nieodmiennie kojarzy i które de facto przesądziły o zwycięstwie.

Koniec książki to bibliografia, którą posłużył się autor podczas jej pisania. Brakuje trochę indeksu, który zawsze jest pomocny, ale nie należy tego traktować jako wielkiej wady. Po prostu po czasie pewne rzeczy przyjdzie „odkopać” nieco trudniej.

Polecam!

Książka udostępniona do recenzji dzięki uprzejmości wydawnictwa Pacifica Military History.