T-2C BUCKEYE

T-2C Buckeye był samolotem szkolnym używanym w procesie kształcenia pilotów U.S. Navy i Marine Corps.

T-2C Buckeye to maszyna dwumiejscowa w układzie tandem, zdolna do lądowania na lotniskowcach i przeznaczona do szkolenia pilotów oraz oficerów uzbrojenia.

Samolot był używany do szkolenia na średnim i zaawansowanym etapie pilotów, i oficerów, którzy mieli stacjonować na pokładzie lotniskowców. Samolot opracowano jeszcze w latach 50 i podczas jego konstrukcji postawiono na sprawdzone i pewne rozwiązania takie jak choćby skrzydło z FJ-1 Fury.

Układ tandem oraz niewielkie przewyższenie tylnego fotela dają instruktorowi dobry ogląd sytuacji i kontrolę nad kursantem.

Oczywiście obu członków załogi miało do dyspozycji fotele wyrzucane.

Na potrzeby szkolenia w użyciu uzbrojenia pod skrzydłami możliwe było montowanie pocisków, bomb i zasobników z działkami. Dodatkowo samolot po instalacji haka mógł z powodzeniem lądować na pokładzie lotniskowca.

Pierwotna konstrukcja była wyposażona w jeden silnik, natomiast wersja T-2C, która weszła do służby w 1968 roku otrzymała dwie jednostki napędowe.

Następcą samolotów T-2C stały się maszyny T-45 Goshawk. Garstka samolotów pozostała w różnych rolach m.in. w NAS Patuxent River.

Podstawowe dane:
Przeznaczenie: samolot szkolny
Producent: Rockwell International Corp.
Data wprowadzenia:
-pierwszy lot: styczeń 1958
-służba operacyjna: lipiec 1959
-pierwszy lot T-2C: kwiecień 1968
Długość: 11m
Wysokość: 4,7m
Rozpiętość: 10,3m
Masa:
-max. startowa: 5931kg
-na pusto: 3652kg
Prędkość: 834km/h
Pułap: 44400 stóp
Zasięg: 910 mil
Załoga: 2
Uzbrojenie: podwieszane

Źródło: U.S. Navy

Zdjęcia: U.S. Navy