W dniu 1 października 2020 roku, zmarł po długiej i ciężkiej chorobie, w swoim domu, w Warszawie gen. dyw. pil. Henryk Pietrzak, zasłużony generał Lotnictwa Polskiego, członek Oddziału Warszawsko–Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP i Klubu Generałów WP. Ś.p. gen. dyw. pil. Henryk Pietrzak urodził się 13 października 1935 r. w Strzeszkowicach, w województwie lubelskim. W 1953 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Staszica w Lublinie, kurs szybowcowy w Fordonie (1954) oraz pilotażu samolotów lekkich. Jesienią 1955 r. wstąpił do WP i został podchorążym Szkoły Wojsk Lotniczych w Zamościu. W 1957 r. ukończył Oficerską Szkołę Lotniczą w Dęblinie i został skierowany do 38. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Powidzu na stanowisko pilota. 28 maja 1958 r. został przeniesiony do 1. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”, gdzie kolejno awansował na stanowiska: od stycznia 1961 r. dowódcy klucza lotniczego, nawigatora eskadry, od grudnia 1962 r. zastępcy dowódcy eskadry ds. liniowych, a od lipca 1968 r. był dowódcą eskadry pościgowej. W latach 1968-1971 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Warszawie, po czym został oficerem dyplomowanym i zastępcą dowódcy pułku ds. liniowych. Od 28 marca 1972 r. był dowódcą 28. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Słupsku. Od 30 listopada 1977 r. do 19 sierpnia 1982 r. był szefem Wojsk Lotniczych w 2. Korpusie Obrony Powietrznej Kraju w Bydgoszczy, następnie był szefem sztabu i zastępcą dowódcy, a od 18 maja 1985 r. dowódcą tego Korpusu. Jesienią 1985r. został mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa prof. Henryk Jabłoński. Od stycznia do września 1988 r. był dowódcą 1. Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie, później szefem sztabu i zastępcą dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Od 1990 r. był szefem sztabu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. 8 maja 1995 r. został mianowany generałem dywizji; nominację wręczył mu prezydent RP Lech Wałęsa. W lutym 1996 r. zakończył służbę wojskową. Później był wykładowcą Akademii Obrony Narodowej w Warszawie i doradcą w Ministerstwie Obrony Narodowej. Był także pełnomocnikiem MON ds. budowy i wdrażania Narodowego Centrum Wspomagania Operacji Powietrznych ASOC. Był pilotem wojskowym 1 klasy z nalotem ogólnym 2600 godzin. Był odznaczony: Krzyżem Komandorskim (1987) i Kawalerskim (1980) Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką i tytułem honorowym „Zasłużony Pilot Wojskowy” (1982), Złotym (1975) i Srebrnym (1963) Krzyżem Zasługi.
Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się 12 października 2020 r. o godzinie 12.30 w Katedrze Polowej WP, w Warszawie, po której nastąpi odprowadzenie na Cmentarz, na Starych Powązkach w warszawie, gdzie zostanie pochowany o godzinie 14.30.
Niech Matka Boska Loretańska ma Go w Swojej opiece. Cześć Jego Pamięci!
płk dr inż. Henryk Czyżyk