Amunicja 40 mm Bofors wz. 1936

Jako amunicję do działa przeciwlotniczego Bofors wz. 1936 wykorzystywano nabój z granatem kruszącym świetlnym (smugaczem). Za produkcję amunicji odpowiadały dwie fabryki – początkowo była to tylko Fabryka Amunicji w Skarżysku, ale później dołączyła do niej Fabryka Amunicji nr 2 w Kraśniku.

Jednostka ognia dla baterii armat 40 mm wynosiła 200 nabojów i 110 zapalników czasowych wz. 1937.

W przypadku baterii typu A posiadającej 4 działa przypadało na nią 6 jednostek ognia co dawało w sumie 4800 nabojów.

Do przewożenia amunicji wykorzystywano skrzynki amunicyjne o wymiarach 540x360x240 mm, które bez amunicji ważyły 7,5kg, a wraz z nabojami 37 kilogramów. Jedna skrzynia mieściła 12 nabojów. Jednostka ognia dla działa baterii typu A wynosiła 100 skrzynek o  masie 3700 kilogramów, a dla całej baterii było to 400 skrzynek o masie w sumie 14800 kilogramów.

Pocisk ważył 0,955kg. Polska amunicja przeciwlotnicza była z powodzeniem wykorzystywana do zwalczania pojazdów pancernych przeciwnika.

Alianci Zachodni w przeciwieństwie do Polaków używali bardzo wielu rodzajów amunicji:

  • 41 rodzajów amunicji „wysokowybuchowej”
  • 9 typów „w połowie opancerzonej przedziurawiającej”
  • 5 typów „opancerzone przedziurawiającej”
  • 24 typy ćwiczebnej
  • 5 typów „opancerzonej przeszywającej”
  • 6 typów szczelnej (odpornej na wilgoć)
  • 4 typów do czyszczenia lufy w czasie strzału
  • 5 typów ślepej

Brytyjska i i kandayjska amunicja bez względu na typ ważyła zawsze 2,438 kg (cały nabój), natomiast sam pocisk ważył od 0,91 do 0,95 kg. Długość amunicji „wysokowybuchowej” to 448,3mm, a „opancerzonej przeszywającej” i „w połowie opancerzonej przeszywającej” to 446,5mm.

Nabój w wersji polskiej składał się z:

  • zapalnika kontaktowego
  • zapalnika
  • ładunku trotylowego
  • urządzenia samolikwidującego
  • obudowy pocisku
  • smugacza
  • zapalnika dennego smugacza
  • łuski
  • ładunku miotającego
  • spłonki

Amunicję tego typu można obejrzeć w Muzeum Armii „Poznań”.

Zdjęcia dzięki uprzejmości pracowników Muzeum Armii „Poznań”.

amunicja 40mm Bofors-2

Znalazłeś błąd? Masz jakieś ciekawe materiały? Chcesz się podzielić zdjęciami? Napisz do nas! redakcja ( at ) infolotnicze.pl

Więcej informacji na stronie głównej Milipedii

dr Krzysztof Kuska

Bibliografia:

Paweł Rozdżestwieński, Ciągnik gąsienicowy C2P, 40 mm armata przeciwlotnicza Bofors wz. 1936 i 1938, Warszawa 2013.

Piotr Rozwadowski, Polskie armaty przeciwlotnicze 75 mm wz. 36/37 oraz 40 mm Bofors, Warszawa 1998.

Zdjęcia: Krzysztof Kuska