Dynamiczny rozwój bezzałogowych statków latających nikogo już nie dziwi. Na rynku pojawia się coraz więcej modeli, a producenci dobrze zdają sobie sprawę z tego, że armie świata będą zmierzać w tym kierunku i proponują uzbrajanie swoich aparatów.
BSLe są znacznie trudniejsze do wykrycia przez systemy radarowe oraz tańsze w użyciu od samolotów załogowych. Dzięki ich uzbrojeniu możliwe będzie efektywniejsze wykorzystanie posiadanego klasycznego parku maszynowego i znaczące obniżenie kosztów misji. Za jednym zamachem likwiduje się również zagrożenie dla własnych żołnierzy, którzy mogli by zginąć podczas wykonywania zadania.
Standardowe uzbrojenie znane z samolotów jest zbyt ciężkie dla mniejszych aparatów (Hellfire waży ponad 100 funtów zależnie od wersji plus dodatkowe wyposażenie), ale trwają intensywne prace nad skonstruowaniem bomb i pocisków o niewielkich rozmiarach pozwalających na przenoszenie przez mniejsze aparaty takie jak choćby RQ-7 Shadow.Klasycznym przykładem są tu dwie konstrukcje zza oceanu- MQ-1 Predator i MQ-9 Reaper. Predator może przenosić dwa pociski AGM-114 Hellfire natomiast Reaper na 4 podwieszeniach może przenosić zarówno pociski Hellfire jak również bomy GBU-12 Paveway II i GBU-38 Joint Direct Attack Munitions.
Firma Raytheon prowadzi intensywne prace nad Small Tactical Munition (STM). Oferowany produkt to niewielka bomba szybująca wyposażona w GPS oraz półaktywne naprowadzanie laserowe umożliwiająca trafienie celu stałego i ruchomego w każdych warunkach pogodowych. Masa całej bomby to zaledwie 13 funtów (prawie 6 kilogramów). Głowica bojowa natomiast waży 7 funtów. Również jej długość plasuje ją w klasie uzbrojenia w skali micro gdyż wynosi około 2 stopy. Raytheon testował bombę na niewielkim UAV o nazwie Cobra, który służy firmie do przeprowadzania testów uzbrojenia i jego integracji z systemami. Aparat ma zaledwie 10 stóp rozpiętości i waży niewiele więcej od pocisku Hellfire. Testy przebiegają pomyślnie i należy się spodziewać szybkiego rozwoju w tym kierunku. Podczas przeprowadzonych prób udało się osiągnąć wszystkie założone cele. System GPS naprowadził bombę w pobliże celu, a następnie system naprowadzania laserowego dokonał precyzyjnego nakierowania na wybrany obiekt. Dzięki miniaturyzacji uzbrojenia możliwy jest dalszy zasięg aparatów bezzałogowych oraz ich większa elastyczność. Zabranie kilku niewielkich bomb pozwoli na większe wykorzystanie potencjału BSLa niż miało to miejsce w przypadku jednego ładunku o masie 100 funtów.
Jako wyposażenie bojowe dla zasobnika firma proponuję m.in. system BLU-108 będący bomba kasetową przenoszoną m.in. przez U-ADD. System zawiera 4 inteligentne głowice bojowe posiadające system bezpieczeństwa dekatywujacy ładunek wybuchowy, który nie wybuchł po zderzeniu z celem. Masa pojedynczej głowicy wynosi 7,5 funta, a masa BLU-108 64 funty. Zaawansowany system celowania wyposażony jest w dwukolorowy czujnik podczerwony, który poszukuje celów o określonym profilu oraz w czujnik laserowy poprawiający dokładność trafienia.Z kolei forma Textron opracowuje ciekawy system mający wspomagać żołnierzy poprzez możliwość dostarczania wybranego rodzaju ładunku w dowolne miejsce. Universal Aerial Delivery Dispenser (U-ADD) to szybujący zasobnik kierowany przy pomocy systemu GPS pozwalający na przenoszenie uzbrojenia, pakietów medycznych, ulotek itp. System jest bardzo prosty i składa się z przedniej części przeznaczonej do przenoszenia ładunku oraz z tylnej odpowiedzialnej za kierowanie i wyposażonej w ruchome stateczniki. Bez ładunku waży zaledwie 40 funtów, a jego długość to 58 cali przy średnicy 8 cali. Całość wyposażana jest w wewnętrzny spadochron pozwalający na łagodne lądowanie ładunku.
W ten projekt wpisuje się firma AeroVironment ze swoim aparatem Switchblade. Aparat może przemieszczać się w powietrzu szybując lub wykorzystywać wewnętrzny cichy napęd elektryczny. Dzięki zintegrowanemu systemowi GPS i zobrazowaniu przy pomocy kamer video ma dostarczać niezbędnych informacji wywiadowczych czy też służyć do oznaczania celów. Aparat ma posiadać możliwość wyrzucania z różnorakich platform lotniczych w tym innych bezzałogowych aparatów latających jak również z ziemi przez pojedynczego żołnierza. Oczywiście poza misjami zwiadowczymi możliwe jest uzbrojenie aparatu w niewielką głowicę bojową i to zdaje się być głównym obiektem zainteresowania ze strony Sił Specjalnych. Dzięki tego typu uzbrojeniu możliwe będzie zorientowanie się w sytuacji oraz szybkie zaatakowanie celu samemu będąc pod ostrzałem przeciwnika.Poza tym Stany Zjednoczone zamierzają wyposażyć swoje siły specjalne w Lethal Miniature Aerial Munition System. W specyfikacji podano, że system musi mieć możliwość zaatakowania człowiek będącego na otwartej przestrzeni lub w pojeździe nieopancerzonym. Masa całego urządzenia nie może przekraczać 5.5 funta, a długość aparatu musi wynosić 22 cale. Długotrwałość lotu określono na większą niż 5 minut, a zasięg na więcej niż 3 kilometry.
Raytheon z kolei opracował rakietę Griffin, która może być odpalana zarówno z pojazdów, wyrzutni ręcznych jak i z statków powietrznych. Masa rakiety to zaledwie 33 funty przy głowicy o masie 14 funtów. Długość według producenta to 43 cale. Opracowana rakiet zapewnia duża precyzję i podobnie jak produkt firmy NG przewidziana jest do stosowania w asymetrycznych konfliktach gdzie priorytetem jest unikanie przypadkowych ofiar.Firma Northrop Grumman opracowała natomiast bombę szybującą nazwaną Viper Strike. Do namierzania celu wykorzystuje system GPS oraz półaktywny system laserowy który wychwytuje odbite promienie laserowe celu, po jego uprzednim podświetleniu przez odpowiedni wskaźnik. Broń ta jest przewidziana do stosowana w trudnych warunkach terenowych takich tereny górskie oraz terenach zabudowanych kiedy to pocisk musi zaatakować cel pod dużym kątem. Mały rozmiar pozwala na przenoszenie przez aparaty o małym udźwigu, a duża precyzja pozwala uniknąć niepotrzebnych ofiar wśród cywili.
U.S. Navy natomiast pracuje nad miniaturową wersją pocisku Spike klasyfikowaną jako pocisk fire and forget o dużej precyzji ataku. Celem programu jest skonstruowanie pocisku o niewielkiej masie rzędu 5 funtów wyposażonego w głowicę optoelektroniczną ogólnego przeznaczenia. Ważnym aspektem projektu jest również osiągniecie niskiej ceny pojedynczego egzemplarza. Masa głowicy bojowej to zaledwie 1 funt , a prognozowany zasięg ma przekraczać 2 mile. Przewiduje się stosowanie jej przeciwko nieuzbrojonym celom takim jak małe łodzie, nieopancerzone pojazdy, stanowiska karabinów maszynowych.
Wydaje się, że jesteśmy coraz bliżej sytuacji w której nad polem walki znajdzie się duża liczba bezzałogowych statków latających aktywnie wspierających działania żołnierzy. Oczywiście dopracowanie systemów, ich integracja i program testów potrwa jeszcze z pewnością dużo czasu mierzonego bardziej w latach niż miesiącach, ale kierunek w którym zmierza przemysł obronny i zapotrzebowania armii wydają się być ustalone.
Firma ATK opracowuje bombę szybującą, która ma ważyć zaledwie 6 funtów i posiadać głowicę bojowa o masie 4 funtów. Ma być wypuszczana ze specjalnego kontenera montowanego pod aparatem latającym. Podobnie jak w poprzednim przypadku za namierzenie celu odpowiedzialna jest głowica wychwytująca podświetlony laserowo cel i dzięki odpowiedniemu ukierunkowaniu przy pomocy tylnych stateczników możliwe jest precyzyjne uderzenie w cel. Dzięki niewielkiej masie można sobie wyobrazić sytuację w której nad atakującymi oddziałami unoszą się w powietrzu bezzałogowe aparaty wyposażone w tego typu uzbrojenie zdolne do wspierania własnych jednostek w kluczowych momentach i na kluczowych kierunkach. Niska masa pozwala uzbrajać w tego typu bomby praktycznie większość dostępnych aparatów. Mniejsze maszyny mogłyby zabierać po kilka sztuka natomiast większe w specjalnych zasobnikach po kilkanaście nawet kilkadziesiąt sztuk.
Zdjęcia: Viper Strike, Northrop Grumman; Rakiety Griffin, Raytheon; Universal Aerial Delivery Dispenser (U-ADD) Textrondefense; Przykładowy sposób wykorzystania przestrzeni ładunkowej U-ADD Textrofefense; BLU-108. Widoczne rozłożone ładunki wybuchowe Textrodefense; BLU-108. Widoczne rozłożone ładunki wybuchowe. Textrodefense; Switchblade.
Zdjęcie nie oddaje mikroskopijnych wręcz rozmiarów projektowanego aparatu. Aero Vironment
Źródła:
http://www.aviationweek.com/aw/generic/story.jsp?id=news/dti/2011/03/01/DT_03_01_2011_p15-289347.xml&headline=Mini-Weapons%20Add%20Punch%20To%20Small%20UAVs&channel=defense
http://www.uasvision.com/2011/04/27/raytheon-tests-small-tactical-munition-for-uas/
http://www.textrondefense.com/products/smart-weapons-air/u-add.php
http://www.textrondefense.com/products/smart-weapons-air/blu-108.php
http://www.avinc.com/uas/
http://www.raytheon.com/newsroom/technology/rtn10_ausa/newsroom/news03/index.html
http://www.textrondefense.com/products/smart-weapons-air/claw.php
http://www.suasnews.com/2011/01/3260/lethal-miniature-aerial-munition-system-lmams-to-be-deployed-soon/
http://www.avinc.com/uas/adc/switchblade/
http://www.avinc.com/uas/adc/wasp/
http://www.examiner.com/aviation-and-aerospace-in-national/weapons-for-small-uav-systems-developed